Prawdziwym dramatem jest mieć talent, być tego świadomym i nie móc go rozwijać ze względu na brak możliwości bądź chęci. Osobiście wolałabym być na takiej pozycji, niż na tej co teraz jestem.
"Zostaw mnie, nie kuś, nie mów, nie wołaj
Daj skołatanym myślom odpocząć, już pora
Oddaj choć moment, nie widzisz, że tonę
Pozwól mi usnąć, chcę wyrwać się, koniec"- Peja
Zdecydowanie za późno zdałam sobie sprawę, że zostałam sama. Mam do przejścia drogę, która nie jest łatwa i do dziś się zastanawiam na chuj mi to wszystko było, bo wcale nie jest lepiej niż kiedyś.