 |
|
"My ludzie bardzo rzadko żyjemy teraźniejszością. Wyobrażamy sobie jak bardzo będziemy szczęśliwi za miesiąc, za rok. Żyjemy w biegu, chaosie codziennych spraw. Planujemy co zrobimy, gdy w końcu będziemy mieli urlop, dostaniemy awans, zdamy maturę, sesje. Uważamy się za panów naszego losu, organizujemy czas jakby był on naszą własnością. Żyjemy tak jakbyśmy mieli żyć wiecznie, stając się zakładnikami cudzych idei, odkładając swoje marzenia na później. Aż los wywróci nasze życie do góry nogami, przypominając nam, że nic nie trwa wiecznie. Uważamy, że szczęście to coś do czego trzeba dążyć i podporządkowujemy się tej dziwnej gonitwie, paradoksalnie przegapiając własne życie. Nie chcę pisać o tym jak często marnujmy czas, ani o tym ilu rzeczy nie doceniamy, chcę tylko powiedzieć, że nie warto odkładać życia na później. Później jest zbyt abstrakcyjnym i odległym miejscem w przyszłości, które może nigdy nie nastąpić.
|
|
 |
|
"Czasy niewinności mamy dawno już za sobą,
dziś kolejne słowo o tym że możesz na nowo
wystartować, wiedzę zdobądź, bilans sporządź, przestań krzywdzić
siebie i bliskich co przetrwali pośród czystki"
|
|
|
|
"Swoje kazanie proszę kurwa sobie odpuść
Bo wiem, że mam talent do olewania wzorców
A może po prostu żyję inaczej od innych
Nie słuchając cudzych głosów tylko własnych myśli"
|
|
|
|
Potrzebuje miłości i uczuć prawdziwych Ale wole nie mieć nic niż mieć coś na niby
|
|
|
|
Zimne serce, lodowate jak kamień twarde, chcesz wiedzieć kto je ma? Zawies oko na charakter
|
|
 |
|
- Nie była dla niego dobra?
- Za bardzo kochała. Te właśnie psują wszystko najszybciej i najdokładniej. Chcą dostać tyle samo, ile dają, i pewnego dnia wali się wszystko. Wtedy odchodzą.
|
|
|
|
"Ze smutkiem trzeba tak walczyć, jak z chorobą. Nie dopuścić, żeby się stał chronicznym stanem, nałogiem myśli i uczuć. Trzeba mu przeciwstawić cele i dążenia, które pozostały żywe, trzeba przeciwstawić obowiązek względem ludzi - ludzi bliskich i Tobie oddanych. Rozumiesz? Jest w Tobie więcej sił, niż Ci się teraz zdaje."
|
|
|
|
Trochę się zdenerwowałam, a trochę mi się zrobiło smutno. Zawsze mi jest smutno, kiedy się przekonuję, że oceniłam
kogoś za wysoko.
|
|
 |
|
Mogę mieć do Ciebie ogromny żal, przeklinać Cię za te wszystkie łzy, których byłeś powodem i złościć się, że tak wiele razy mnie raniłeś, ale chciałabym też żebyś wiedział jak bardzo mnie zmieniłeś i poruszyłeś. Swoim byciem przy mnie, ale również swoją nieobecnością sprawiłeś, że stałam się silną, odważną, ale także potrafiącą mocno i bezinteresownie kochać, kobietą. Gdyby nie Ty nie dowiedziałabym się tak wielu istotnych rzeczy o sobie, ani nie stała się tą osobą, którą jestem dziś. A dziś jestem może zranioną osobą, ale wierzę, że w tych ranach tkwi moja siła i będzie ona wzrastać. Tak długo o nas walczyłam i nie poddałam się. Nie zrezygnowałam, chociaż szanse na wygraną były znikome. Wiesz, chciałabym żebyś i Ty kiedyś pokochał kogoś z całego serca, tak mocno, że nie chciałbyś nigdy tej miłości odpuścić. Chciałabym też abyś pamiętał, szczególnie, gdy będziesz smutny czy zagubiony, aby spojrzeć na siebie moimi oczami. One nigdy w Ciebie tak do końca nie zwątpiły. / he.is.my.hope
|
|
|
|
Nie chciałam wiele. Potrzebowałam tylko prawdy. Kilku minut szczerej rozmowy - bez zahamowań, sekretów, i odwracania wzroku. Czy to tak wiele prosić Cię o prawdę, po tych wszystkich nieprzespanych, i poświęconych Ci nocach? Po każdej rozmowie, i każdym zrozumieniu? Czy naprawdę nie zasługuję na szczerość? Na kilka zdań wyjaśnień? Czy tak mało znaczyłam, by traktować mnie jak przedmiot - odstawić na bok, bo akurat teraz nie jest potrzebny? / tylkomniekochaj.
|
|
|
|
Życie bywa przejebane, nie oszukasz przeznaczenia,
coś się kończy, coś zaczyna, niespełnione marzenia
tym bardziej się docenia co masz, a czego nie masz
nie oglądaj się wstecz, taki mój punkt widzenia!
|
|
|
|
Najboleśniejszą prawdą jest odkryć kłamstwo.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
