 |
|
pokonywaliśmy razem góry, a potknęliśmy się o kamień.
|
|
|
|
muszę się ogarnąć. poukładać ten chwilowy burdel uczuć.
|
|
|
|
gdybym miała jeszcze choć jeden dzień, powiedziałabym Ci, jak bardzo za Tobą tęsknię.
|
|
|
|
wiesz, jak ciężko iść do przodu przed oczami mając wczoraj?
|
|
|
|
Jestem tego pewna, w głębi duszy o tym wiem, że gdzieś na szczycie góry, wszyscy razem spotkamy się.
|
|
|
|
- Bądź. - po co? - bo życie mnie przeraża. bo boje się samotności. bo... gdy jesteś wszystko inne zostaje gdzieś daleko... bo czuję się spokojniejsza i bardziej pewna jutra... bo Twój uśmiech sprawia, że moje myśli są spokojniejsze, bardziej rzeczywiste i poukładane...
|
|
|
|
Dziś uczę się znowu żyć sobą
|
|
|
|
Przez pięć minut to do mnie nie docierało. Potem nadeszły wątpliwości. A następnie zdziwienie, niedowierzenie, zdezorientowanie i smutek.
|
|
|
|
To są te dni, kiedy maksymalnie możemy robić trzy rzeczy na raz, a robimy sześć. Dni, w których kawa i herbata przelewają się strumieniami. Dni rozbitych szklanek, niedopalonych papierosów w paczce. Dni uciekania przed samym sobą, przed problemami, dni nauki, czytania, pisania, recytowania. Dni, w których krztuszę się herbatą, jem za dużo lukru i w których sama jestem jak lukier, bo jestem tak otępiała i zmęczona, że zdecydowanie jest mi wszystko jedno
|
|
|
|
Ludzie zawsze odchodzą, pamiętaj. Nawet nie myśl, że wrócą. Nigdy nie wrócą. Oni tylko mówią "Niedługo będę", ale to kłamstwo. Stajesz się samotny a oni zapominają Cię. Oni zawsze odchodzą. Ludzie zawsze odchodzą.
|
|
|
|
ile gwiazd strąciłam z nieba kiedy nie patrzył Bóg? teraz walczę żeby było mi to zapomniane.
|
|
|
|
nagle przychodzi taki moment gdy świat rzuca pod nogi walizki, i nikt Cię nie pyta czy chcesz, a w twojej głowie ciągle słowa 'tak trzeba'. Więc idziesz depcząc swoje marzenia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
