 |
|
Oddychała marzeniami. Każde pragnienie było odrobiną tlenu, miała go pod dostatkiem, bo dużo marzyła. W sumie to było wszystko co miała, co z tego, że pozostaną niespełnione... Przecież nie mogła tak nagle przestać oddychać... Mimo wszystko chciała jeszcze żyć, choć czasami miała co do siebie plany krwawe i okrutne, szczęściem jest, że nie była odważna...
|
|
|
|
Im bardziej pragnęłam sie uśmiechnąć, tym więcej łez spływało mi po policzkach. Tępy wzrok i puste oczy, które według nich już nie widzą, dla mnie były jak pożegnanie, które odebrało ciężar sercu. Całym ciałem chciałam sie usmiechać, a całą duszą płakałam. I kiedy znów to ujrzałam, wróciło. Pomyłka wielka, nie przysłoniło mi to nieba, co to to nie. Ale pozwoliło znowu rozpaść na kawałeczki. Zauważam, że coraz częściej mi sie to zdarza. Nienawidze, jawnie - prawnie - normalnie. I hate this!
|
|
 |
|
Gdzieś zniknęła ta dawna dziewczyna, która drwiła z życia i brała wszystko co najlepsze. Zniknęły dawne ambicje, zniknęły dawne plany, zniknęłam dawna ja...
|
|
|
|
nienawidzę walentynek. pieprzone komercyjne święto
nie ma to jak wielkie love story odegrane przez wszystkich raz w roku.
|
|
|
|
Przytulałeś mnie tak czule. Mówiłeś, że mnie kochasz. Łaskotałeś. układałeś nieogarnięte kosmyki włosów. byłeś taki delikatny. Dbałeś o mnie, chroniłeś. muszę przyznać - umiesz udawać jak nikt. Boli, że to była tylko zabawa. sposób na zabicie nudy. Boli cholernie.
|
|
|
|
Rozmwaiałam dzisiaj ze słońcem. Obiecało mi zastąpić Ciebie. Budzić mnie co rano swoim ciepłem, dawać chęć wstawania z łóżka, uśmiechać się do mnie mimo szarości świata. Dziś schowało się za chmurami. Zawiodłam się kolejny raz...
|
|
|
|
Minie długi czas zanim zdam sobie sprawę z tego, że już nie bede rozmawiać z Tobą, że minelo już dużo czasu, że Tobie już się pewnie ułożyło, że Ty nie myślisz o mnie, że zyjesz swoim życiem i już dawno jesteś dalej niż ja... choć przez chwile.. pamiętam, że szedłeś koło mnie a teraz jesteś już tak daleko, że nie obejmuje Cie mój wzrok. Taak.. jeszcze trochę czasu... Teraz będę żyla z dnia na dzien aby szybciej mijały dni i zeby po raz któryś zaczela odnawiać się we mnie nadzieja.., że świat nie kończy sie na jednej nieszczesliwej miłości, na czyiś słowach, gestach. A teraz... będę musiała przypomnieć sobie życie sprzed paru miesięcy, przypomnieć sobie, że kocham zachody słońca i nie myśleć o tym co teraz robisz. Po prostu żyć..
|
|
|
|
trudno jest znaleźć tą jedyną, wyjątkową osobę przy której można budować poważny, solidny związek. jednak nie warto się poddawać, gdyż każdy nowy związek, choć nie zawsze udany wnosi do naszego życia nowe doświadczenie. a porażki w życiu są niestety nieuniknione. prawdziwe szczęście przychodzi właśnie wraz z drugą osobą. jednak nie szukaj miłości na siłę, czasami ona sama pojawia się nagle, w momencie gdy najmniej się jej spodziewasz.
|
|
|
|
Mamo, co to właściwie jest miłość.? - No to tak jakby Pan Chleb zakochał sie w Pani Szynce. Pan Chleb wiedział, ze gdy bedzie razem z Pania Szynką, nie przezyją długo, mimo to stworzyli wpaniałą pare, bo mocno sie kochali
|
|
|
|
co mi dała ta miłość ? nic, praktycznie nic. bo tylko ja angażowałam się w ten związek. chociaż .. tak , dzięki niej przeżywam teraz traumę, uraz psychiczny. codzienne koszmary, gdy bijesz mnie i ciągniesz za włosy przypominają mi chwile, gdy byliśmy razem - nie, nie ma pięknych chwil są tylko te straszne, jakby wyrwane z jakiegoś horroru. pytasz czy to była miłość ? nie, to była obsesja. bo gdyby można było nazwać to miłością, to uwolniłabym się od tego dużo wczesniej.
|
|
|
|
I przyszedł ten dzień, w którym już nawet nie ma pytań. Nie ma zaciskania powiek. Są tylko wspomnienia i jedno marzenie, w które wierzę. To nawet nie ja w nie wierzę, ale moje serce, które przecież jest zimne. Nie wiem jak i skąd bierze ciepło i rozpala ogień nadziei. Przestałam ufać ludziom, bo gdy nie ufasz to automatycznie się na nich nie zawodzisz. Tych, których uważałam kiedyś, za 'ważnych' dzisiaj są mi obojętni. Muszą tacy być, bo gdyby nie byli to czułabym ból w środku przez ich zachowanie.
|
|
|
|
Najbardziej bolą wspomnienia, którymi dławię się każdego wieczoru. nie, nie te nieprzyjemne.
tylko te najlepsze...
Właśnie te bolą najbardziej. bo najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego,
co już więcej nie będzie miało szansy się powtórzyć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
