 |
|
To uczucie wszechogarniającej pustki, kiedy otwierając oczy szukasz w sobie siły na nowy dzień. I szybko je zamykasz, oszukujesz siebie, chcesz przedłużyć ten sen, bo on tak pięknie koi ból. A pamiętam ten czas, kiedy nie mogłam się doczekać ranka, jak biegłam do Ciebie, jak nadawałeś sens . to było tak niedawno, a wydaje mi się, że minęły wieki.
|
|
 |
|
moje szczęście? gdzieś jest. gdzieś musi być. może zbyt kurczowo trzymam się nadziei i nie mogę go zaleźć. może szukając idę w złym kierunku. może potykam się o błędy i oddalam się od niego, a może po prostu ono nie jest dla mnie? może strach, który paraliżuje mnie każdego dnia, stara się odciągnąć od nawału problemów. a może szczęścia nie ma? może to tylko wytwór wyobraźni? może jestem skazana na ból i cierpienie. szczerze? nie wiem i to jest najgorsze. / notte.
|
|
 |
|
- Kto był Twoją Walentynką w tym roku? - Chuck Bass
|
|
 |
|
znajoma otworzyła drzwi kabiny i szybkim ruchem zamknęła zeszyt w którym wówczas uzupełniałam zadanie. - szuka Cię. nie wnikam, chce swoje klucze czy coś. czeka na korytarzu. - wypaliła na jednym wydechu. - niech przyjdzie tutaj. - burknęłam do Niej w odpowiedzi, na co skinęła głową i wyszła. nadaremnie zamknęłam drzwi, bo już po kilkunastu sekundach znów zostały otwarte. - dobra, oddaj. - sięgnęłam do plecaka, znalazłam pęk metalowych kluczyków i stając przed Nim, zaczęłam je kołysać na jednym palcu, przed Jego oczyma. nie zabrał ich. kładąc ręce na moich biodrach przycisnął mnie do ściany, równie intensywnie jak wargi do moich ust - jakby wciąż było jak dawniej, jakby nic nie wydarzyło się w międzyczasie, jakby nic się nie posypało. przepłakane noce, ból, niepewność, ciągłe martwienie się stanęły w głowie. naciskając jedną ręką na klamkę, drugą odepchnęłam Go od siebie. - idź, wystarczy. - jęknęłam, starając się zamaskować cierpienie palące na powrót od środka. - ja się nie poddam.
|
|
|
|
właściwie piszę, żeby uświadomić niektórym, jak ciężko jest tutaj pisać. jak ciężko przelewać wszystkie swoje uczucia i myśli. ktoś pomyśli: ' usiądzie, napisze i ma z głowy ' a tak naprawdę, wtedy to wszystko uderza w nas jeszcze bardziej. także, Karolina, uważam, że jesteś świetna, świetnie piszesz i taki kurwiszon, który stara się pokazać jaki to on nie jest, tak naprawdę ośmiesza sam siebie. tsa. teraz czekam na komentarze typu: też jesteś dziwką. także zakompleksiony dzieciak widać, że z życiem sobie nie radzi. a nichuja, laleczko jesteś zajebista, świetnie piszesz i pisz dalej. notte jest z Tobą ! ♥
|
|
|
|
i tak powoli, stopniowo, każdego dnia po troszku, wbija Ci nóż w plecy. ona - nadzieja.
|
|
 |
|
musiałam dojrzeć. pewne sytuacje nauczyły nas, że związek to nie tylko buziaki, przytulane, to coś więcej. po pierwsze zaufanie, po drugie cierpliwość, po trzecie wzajemna pomoc, w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji.
|
|
|
|
" Zupełnie inaczej jest jeśli masz kogoś, kto Cię kocha.. to Ci daje setki powodów aby żyć."
|
|
|
|
wszystko to, co pozostało to mgła wypalonych uczuć i niewypowiedziane słowa.
|
|
|
|
Po prostu utwierdź mnie w przekonaniu, że dając mi swoją bluzę nie robiłeś tego tylko z grzeczności. Że gdy dotykałeś moich dłoni nie był to przypadek, patrząc w moje oczy pragnąłeś zobaczyć w nich coś więcej, niż ich kolor, a pisząc ze mną po nocach nie chciałeś tylko pokazać mi jak długo potrafisz wytrzymać bez snu..
|
|
|
|
na co mi zajebiste oczy jak w środku pustak. / notte.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
