 |
 |
Miała nadzieję, że pojawi się ktoś, kogo pokocha do szaleństwa i wreszcie dni przestaną być podobne jeden do drugiego
|
|
|
|
|
Dam ci milion powodów, aby Twoja nienawiść do mnie była jeszcze większa.
|
|
|
|
|
Przez długi czas zastanawiałam się jak zdefiniować to, co do ciebie czuję. W końcu dzisiejszego ranka zdałam sobie sprawę, że jest to nieskończenie wielkie NIC. Chciałam byś był mi bliski, chciałam być komuś potrzebna. Ale doszłam do wniosku, że chuj z tym. Więc teraz spokojnie możemy się ignorować, bez bólu i żalu.
|
|
|
|
|
Chciałabym się do kogoś przytulić. Czasem ta ochota nachodzi mnie w środku jakiejś ważnej lekcji, momentami, kiedy piję poranną herbatę. Nawet, gdy czytam książkę, chciałabym aby ktoś podszedł i mnie przytulił. Chociaż to trudne, chciałabym znaleźć kogoś, kto spojrzy w moje oczy i będzie wiedział, że mój umysł krzyczy "podejdź i mnie przytul, bo za chwilkę się rozpłacze".
|
|
|
|
|
Ciężko jest patrzeć jak odchodzi ktoś, kto znaczył dla nas najwięcej. Jak z dnia na dzień coraz bardziej się od siebie odsuwamy. Jak wszystko powoli w nas umiera.
|
|
|
|
|
Jedno z gorszych uczuć? Niepewność, co do uczuć drugiej osoby.
|
|
|
|
|
I to niezwykłe, że taki prowizoryczny dupek, zimny drań, który bawi się każdą napotkaną osobą - nagle się zakochuje. Pokazuje to prawdziwe wnętrze, które krył przez cały czas. Oddaje serce, duszę, siebie, a zamiast ranić - kocha.
|
|
|
|
|
Tylko Ciebie brakowało mi w tym smutnym i ponurym mieście.
|
|
|
|
|
prędzej zrozumiem to co pies do mnie szczeka, niż co ty do mnie mówisz, szmato.
|
|
|
|
|
Ludzie szukają ideałów zamiast ludzi, z którymi są szczęsliwi.
|
|
|
|
|
uwielbiała być w jego ramionach, uwielbiała to ciepło, które od niego biło.
|
|
 |
|
Wiem, że nadal o to dbasz. Nie jesteśmy razem, a ciągle czuję,że jestem bezpieczna, bo choć Ty sam tak cholernie mnie raniłeś, to nigdy nie pozwoliłbyś na to komuś innemu. Nie ma dnia, w którym nie patrzyłbyś na mój profil na fejsie, nie sprawdzał opisu na gadu i nie dzwonił z nieznanego numeru tylko po to, żeby usłyszeć mój głos, który już nie drży od łez. Martwisz się, no nie? Nie możesz sobie wybaczyć, że to Ty zmusiłeś mnie do porzucenia marzeń o tej szczęśliwej miłości, że to Ty kazałeś mi dorosnąć z dnia na dzień. Przecież wiem jak jest, przecież wiem, że nie mijamy się przypadkowo, że serca nie biją szybciej bez powodu. Niby już odszedłeś, ale ciągle jesteś, ciągle wracasz i nie umiesz się zupełnie odciąć. I wiesz co? Ja Ciebie też. /esperer
|
|
|
|
Dodaj komentarz
