 |
Nigdy nie zrozumiesz jak bardzo musiałam Cię kochać, żeby odejść i pozwolić Ci normalnie żyć.
|
|
 |
Kiedyś mogłam być Twoja. Teraz możesz mieć każdą, ale nie mnie.
|
|
 |
Kocham Cię, kumasz, czaisz, łapiesz, nadążasz ?
|
|
 |
Tak naprawdę nie wiem co czuje. Codziennie bije się z myślami i zaprzeczam samej sobie , że jest dobrze chociaż wszystko się pieprzy . Nie potrafię nawet określić o co dokładnie chodzi, zbyt łatwo się wkurzam o zupełne błahostki lub nawet bez powodu. To jest prawdziwy burdel który ciężko będzie ogarnąć.
|
|
 |
Mam dużo pytań, na których nie ma logicznych odpowiedzi.
|
|
 |
Wróć.Przecież wiesz, że tęsknie/[k]
|
|
 |
Przez lata się kochamy,nienawidzimy, i omijamy. Po latach zaczynamy rozumieć.
|
|
 |
Lubię, kiedy patrzy na mnie z pożądaniem. Tak uroczo mruży wtedy oczy /[k]
|
|
 |
trochę miłości i człowiek się gubi.
|
|
 |
„(...) czy wolno taką wiarę i tyle wiary, całą taka wiarę w kimkolwiek pokładać? Chyba nie wolno. Chyba na pewno. Bo jakim prawem? Jeżeli już, to tylko w sobie można całą taką wiarę pokładać. W nikim więcej”
|
|
 |
„każdy w sobie nosi te miliardy gwiazd, gasnących powoli jedna po drugiej, zjadanych przez troski, choroby, nieszczęścia i kataklizmy, ale dużo ich – gwiazd, niezliczenie, miliardy i jeszcze ciągle nowe się rodzą, i może to jest to właśnie, co trzyma nas. Może to jest to, ten ciężki cud, za sprawą którego udaje się jednak wyleźć z mroków jamy na powierzchnię, i żyje się dalej. Świeci się dalej.”
|
|
 |
„Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.”
|
|
|
|