 |
|
Pokochać mnie? Nie, oni twierdzą, że się nie opłaca. Przecież ze mną można jedynie pójść na spacer, do kina, na imprezę. Ze mną fajnie jest pogadać, pośmiać się, powspominać, wypić kawę, wino czy wódkę. Ze mną dobrze jest pokazać się w towarzystwie. Ze mną można spędzić krótką chwilę może nawet dwie. Ze mną można wszystko, bo można mnie lubić, przytulać, całować, można mnie wykorzystać, ale przecież nie kochać. Mnie się nie da kochać. / napisana
|
|
 |
|
Może powinniśmy porozmawiać, a nie tylko mówić.
|
|
|
|
Ile było znajomości,które nie miały kończyć się nigdy?
|
|
 |
|
Aniele śmierci proszę powiedz mi, czemu w stosunku do nas jesteś obojetny? Najlepsze są dla ciebie młode ofiary. Nigdy nic Ci nie zrobiły, a traktujesz je jak psy. /grubson
|
|
|
|
jeden się powiesił, następny się utopił, kolejny zginął w wypadku samochodowym, a teraz jeszcze musiał zabić się na motorze. gratuluje pomysłów na przedwczesną śmierć. piątka!
|
|
|
|
najlepsze ziomki odchodzą za wcześnie .[*]
|
|
|
|
Tak naprawdę nigdy nie lubiłam jesieni. Zimne wieczory, spadające liście, umierająca natura. To wszystko sprawiało, że melancholia z ogromną łatwością wprowadzała się do mojego wnętrza. Jedynie zeszłoroczna jesień była tą piękniejszą, kiedy liście nie były zwykłymi spadającymi liśćmi, a cudownym złoto-brązowym darem natury. Wtedy zimne wieczory spędzałam w jego objęciach i czułam rosnącą w powietrzu magię. Pierwszy raz ta pora roku była tak niezwykła i piękna. Widziałam barwy, których wcześniej nie byłam w stanie dostrzec. Czułam coś nadzwyczajnego. To miłość nauczyła mnie cieszenia się drobiazgami, a przede wszystkim zdolności zauważania ich. Minął rok. Nadeszła kolejna jesień. I znów nienawidzę tej pory roku. Jest jeszcze gorzej niż kilka lat wstecz. To już nie przygnębienie, ale przerażająca pustka wtargnęła do mojego życia. Czuję wewnętrzne zimno i rozpacz. Ja umieram, umieram wraz z otaczającą mnie przyrodą i nie wiem czy uda mi się odrodzić razem z nią na wiosnę. / napisana
|
|
|
|
tak bardzo za Tobą tęsknie,pamiętasz jeszcze o mnie,jak wiele dla ciebie znaczyłam? pamiętasz każdą spędzoną chwilę tylko we dwoje? pamiętasz,jak bardzo się poświęcałam,by nasza przyjazn przetrwała? pamiętasz cokolwiek,czy już Twoja pamięć o nas jest wypełniona pustką? bo moja nie,wciąż siedzą piękne wspomnienia,które dziś mi pozostały zadając ogromny ból nie radząc sobie z tym.
|
|
|
|
nie wiem, co takiego jest w Tobie, że niczym nie jesteś w stanie mnie do siebie zrazić. sposób, w jaki trzymasz papierosa, trzymasz moją rękę, uśmiechasz się - to wszystko wzbudza we mnie nieokreślone uczucia./pruderia
|
|
|
|
i nagle jesteś wszystkim czego potrzebuję, powodem dla którego się uśmiecham/spodobacisie
|
|
|
|
przyjazn na zawsze pamietasz ;
|
|
|
|
już nie nadążam wycierać łez..;
|
|
|
|
Dodaj komentarz
