 |
|
Każdy dzień jest idealny by odrzucić, musisz odsunąć ludzi, z którymi nie chcesz się brudzić. Każdy dzień jest idealny, żeby zmienić tereny, omijać, których nie chcemy zakorzenić. Każdy dzień jest idealny by zrozumieć, nauczyć się tego ku co naprawdę chcemy umieć. Każdy dzień jest idealny by docenić, dziękuję. / Sokół i Marysia Starosta - Każdy dzień - Czarna Biała Magia
|
|
 |
|
Czego ty chcesz? Kiedy mi w końcu uwierzysz? Mam sobie na czole napisać, że mi zależy?! /pzsm
|
|
 |
|
Nikt nie zasługuje na to by być opcją zapasową. /pzsm
|
|
 |
|
Prosta zasada! Doceń to co masz, walcz o to czego pragniesz!
|
|
 |
|
Wybór łatwiejszej drogi nie oznacza wybory tel lepszej.
|
|
 |
|
z nowym rokiem nadchodzi czas, by uporządkować swoje dotychczasowe życie, wyrzucić kilku niepotrzebnych z niego ludzi i iść do przodu.
|
|
 |
|
Nie szukaj ideału, bo ideałów nie ma. Znajdź kogoś, kto zdenerwuje Cię jak nikt inny, kogoś, czyi dotyk sprawi, że odlecisz do innego świata, przy kim nie będziesz chciała nic udawać.
|
|
 |
|
Do samotności można przyzwyczaić się bardzo szybko. Wystarczy pobyć w domu odrobinę więcej niż zwykle, trochę częściej wybierać się na samotne zakupy czy wracać ze szkoły w samotności trochę dłuższą drogą. I wiesz, wtedy ludzie nagle zaczynają nam przeszkadzać. Czujemy się nieswojo w tłumie, a zawieranie nowych znajomości przychodzi z większą trudnością. Nie potrafimy słuchać ludzi. Sądzimy, że wygadują oni głupoty, wszystko nas denerwuje i czekamy tylko aż zostaniemy sami. Uciekamy w jakiś swój wyimaginowany świat, milczymy, ale pozornie jest nam dobrze. Otaczamy się grubym murem tracąc kolejnych znajomych. Telefon milczy, nikt nie przychodzi. Jesteśmy zupełnie sami. Tracimy pewność siebie, ten błysk w oku, rozumiesz? To wcale nie jest dobre. Jesteśmy zbyt młodzi, aby zamykać się w sobie. Musimy walczyć o siebie, musimy być w centrum. Nie możemy pozostawać w tyle. Chodźmy więc do ludzi, korzystajmy z życia. Przecież jeszcze tak wiele jest przed nami. Nie możemy tego stracić. /napisana
|
|
 |
|
Zadaję za wiele pytań. Dlaczego? Po to żeby potem tylko cierpieć? Chcę wiedzieć zbyt dużo, podobno zawsze byłam ciekawa, czasem bez granic, wierciłam dziury by uspokoić własne myśli, jednak czy je uspakajałam? Po części tak. Tą drugą częścią najlepiej byłoby w ogóle się nie przejmować, gdyby nie to, że zadawała pojedyncze ciosy. Sama je sobie zadawałam. Gdy nie mówiłam o swoich planach, gdy łączyłam historie, czytałam wszystkie te wspólne rozmowy i mierzyłam zbyt odlegle. Gdy wiedziałam tylko ja, gdy tylko ja chciałam możliwe, że zbyt wiele. Moje chcieć to nie móc. Może za mało się staram? A może zwyczajnie to nie mój czas, nie moje miejsce. / Endoftime.
|
|
|
|