 |
"Po pewnym czasie smutek był tak wielki, że nie mogłam sobie poradzić ze wstawaniem rano." J.L. Wiśniewski
|
|
 |
"Nienawidziłem poranków. Przypominały, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami." J.L. Wiśniewski
|
|
 |
"Ja zauważałam nanosekundy bez niego." J.L. Wiśniewski
|
|
 |
"Czuła się przy nim tak wyróżniona i tak jedyna, jak przy nikim innym na świecie." J.L. Wiśniewski
|
|
 |
"On: Czekać. Czy to to samo, co tęsknić?
Ona: Nie. Dla mnie nie. Przy czekaniu nie budzę się o 5 rano, rezygnując z najlepszych snów. Nie przychodzę także z tego powodu już przed 7 do biura. Przy czekaniu mleko nie traci dla mnie smaku. Przy tęsknocie tak..." J.L. Wiśniewski
|
|
 |
Nie jestem tym kim przedtem,
|
|
 |
wszystko przede mną jest przekleństwem
|
|
 |
Bicie Jego serca szeptało melodię Jej życia.
|
|
 |
Bo człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.
|
|
 |
We live, as we dream – alone.
|
|
 |
The worst pain in the world goes beyond the physical. Even further beyond any other emotional pain one can feel. It's lose a friend.
|
|
 |
strata przyjaciela jest jak strata kawałka serca.
|
|
|
|