 |
|
Porada psychoterapeutyczna - nie walcz ze sobą, tylko postaraj się zrozumieć.
|
|
|
|
Dlaczego jak już czuję, że jest dobrze wszystko nagle zawala się jak wieża z klocków?
|
|
|
|
Zbyt mocno się boję. Zbyt słabo się staram.
|
|
|
|
Nie jestem smutna, tylko trochę zagubiona.
|
|
|
|
Po raz pierwszy nie mam ochoty na pisanie. Nie mam ochoty na czytanie. Nie chcę mi się nawet grać, ani rozmawiać z innymi. Jedzenie nie smakuję. Herbata jest za gorzka. Spójrz na to wszystko moimi oczyma i powiedz, że mało Cię to obchodzi.
|
|
|
|
Kiedy tory ucichły oderwali się ze swoich objęć. Wówczas on rzekł: Dziś skończyliśmy ze swoim życiem w samotności, skarbie. Dziś narodziliśmy się na nowo. To jest nasz wspólny początek. Już nigdy nie pozwolę, byś czuła się samotna.
|
|
|
|
Ona nigdy w swoim życiu nie była tak zdziwiona jak do tej pory, kiedy zadzwonił do niej telefon i odezwał się jego głos: "Bądź na peronie za pół godziny". Cóż więc mogła uczynić. Pojechała na peron. Gdy tam już była, ujrzała go po drugiej stronie. Uśmiechnęła się na jego widok, lecz gdy zeskoczył na tory, z jej twarzy uleciały kolory. Przywołał ją do siebie gestem z uprzejmym uśmiechem. Posłuchała. Stała naprzeciwko niego. Usłyszała, że jedzie pociąg. On ją chwycił za rękę i stanęli między dwoma torowiskami. Spójrz na mnie - powiedział - prosto w oczy. Dziś pragnę skończyć ze swoim życiem. Czy skończysz je razem ze mną? Ona ze łzami w oczach powiedziała, że dla niego zrobi wszystko, nawet jeśli miała poświęcić za niego życie. On znów się uśmiechnął. Po ich bokach tory zaczęły drżeć. On ją pocałował. I wtedy przejechały obok nich dwa pociągi z dwóch stron. Ale nie słyszeli ich. Umarli.
|
|
|
|
Gdy to mu się udaję, biały ptaszek staje się czarny. U tak oto umiera.
|
|
|
|
Kolory nabierają szarych barw, lecz biały ptaszek pragnie zdobyć wszystkie kolory świata...
|
|
 |
|
Nie widać zła, za to doskonale widać słabość
|
|
|
|
Nie strasz, wiem co to głos serca,
wiem jak bardzo strach potęguje lęk w nas
|
|
|
|
Nie tylko Ty chciałbyś być teraz gdzie indziej
Patrzeć ponad horyzont bez stresu i ciśnień
|
|
|
|
Dodaj komentarz
