 |
Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie – to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. Upijać się? Spać całe tygodnie? Zapamiętywać się w aktywności aż do amoku? Modlić się nieustannie?
|
|
 |
Są takie piosenki , wspomnienia i chwile , które chcemy mieć tylko dla siebie .
|
|
 |
"Nie przejmuj się maleńka, poniosą Cię na rękach w objęciach i możesz czuć się wielka, wielka"
|
|
 |
"Bo ja na złe , reaguję źle i kurczę się , w sobie zamykam."
|
|
 |
"Łaskocz czule warkoczem ciepłych słów , wilgotnym szeptem przytul mnie i mów mi dobrze , nie mów mi źle."
|
|
 |
"Biegnę znów do Ciebie,
po to by powiedzieć Ci,
co jest mym marzeniem,
co ciągle mi się śni."
|
|
 |
" Czasami zapada się grunt i czekamy na cud jak stary kompozytor , któremu zabrakło nut ."
|
|
 |
"Kiedy z serca płyną słowa .
Uderzają z wielką mocą ."
|
|
 |
"Bo wszystko to iluzją jest i magią ."
|
|
 |
"Znów się nie uda . Znów będę sam."
|
|
 |
"Łaskocz czule warkoczem ciepłych slów , wilgotnym szeptem przytul mnie i mów mi dobrze ,nie mów mi źle."
|
|
 |
Jestem . Nie liczni za to mnie kochają , reszta nienawidzi .
|
|
|
|