|
brakuje tu atmosfery, powoli przemienia się to wszystko w cztery puste ściany. nie chcę tak żyć. każde słowo jest jak impuls do zapalenia się bomby a swoje zachowanie trzeba dostosować do humoru innych. nie da się już być naprawdę sobą, ciągle coś jest nie tak, źle i niedobrze. już nie jestem taka pewna, że tu pasuję - tak jak kiedyś. każda z tych osób wie, co jest dla mnie najważniejsze i zamiast mnie wspierać - odbiera mi to, samemu będąc nieszczęśliwym. z premedytacją, tylko po to, żeby nie dostało mi się więcej radości. tak po prostu. nie wiedzą jaką przykrość mi to sprawia i tego, że.. ja coraz bardziej się oddalam. gdy zdadzą sobie z tego sprawę, będzie zwyczajnie za późno. wtedy nie będzie mnie tutaj. / opisistka
|
Dodaj komentarz
