 |
bez bólu i cierpień nie istniejemy.
|
|
 |
Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny. Są one na kształt prochu zatlonego, co wystrzeliwszy gaśnie. William Shakespeare.
|
|
 |
rzeczywistość w praniu, z czasem kurczy się i traci kolory.
|
|
 |
to już inny rozdział, ale książka wciąż ta sama.
|
|
 |
jak rozpoznać ludzi, których już nie znamy ?
|
|
 |
przestać cię kochać, to odrobinę umrzeć.
|
|
 |
być jak płynąca rzeka. ;)))
|
|
 |
nie uciekniesz od rzeczywistości
|
|
 |
noca słyszymy myśli, tak starannie tłumione za dnia..
|
|
 |
Bez jakiejkolwiek przesady mogę stwierdzić, że tutaj nie mam już nikogo komu byłabym bliska.
|
|
 |
kieruję się sercem, pieprzę rozum, bo tylko to co czuje serce, pozwala żyć. / Endoftime.
|
|
 |
jakiś tydzień temu "ja w siatkówce jestem oburęczny, ale wolę na lewą, więc przeważnie wystawiaj mi na lewą, czasem na prawą"; dzisiaj - o matko, wystawiłaś mi na prawą! - miało być czasem na prawą! - ale to nie był ten czas / jak Go ogarnę, będę mistrzem.
|
|
|
|