 |
|
Chciej mnie jeszcze trochę.
|
|
|
|
Wiem, że to łamie mi serce, ale nie chcę widzieć Ciebie, kurwa, więcej, nigdy więcej.
|
|
|
|
Im więcej się ma do powiedzenia, tym więcej się chyba milczy.
|
|
|
|
Dokładnie tego potrzeba mi najbardziej: ludzi, którzy niczego ode mnie nie chcą.
|
|
|
|
Nadal jesteś pierwszą i ostatnią myślą mojego dnia.
|
|
|
|
Zrań mnie mówiąc prawdę, ale nigdy nie pocieszaj kłamstwem.
|
|
|
|
I okazuje się nagle, że każdy człowiek jest niezastąpiony. Nawet najmniej ważny, najskromniejszy, najbardziej cichy. Po każdym tworzy się wyrwa, mniejsza lub większa. Tyle miliardów ludzi, popatrz! I wszyscy niezastąpieni. I po każdym zostaje coś nieuchwytnego, ale dziwnie realnego, coś, co należy ponieść dalej.
|
|
|
|
Traktuj ją tak, jakbyś dopiero miał ją zdobyć, a nigdy jej nie stracisz.
|
|
|
|
To, że kogoś potrzebujemy, zaczyna nas niszczyć.
|
|
 |
|
Dzień 169. A więc to było pożegnanie... Ściągnął mnie do siebie żeby się pożegnać. Dzisiaj dowiedziałam się że W. wyjechał. Od Jego kumpla...
|
|
|
|
Zamiast się nieustannie krytykować, potraktuj siebie tak jak kogoś, kogo kochasz. Aha, i jeszcze jedno: Pogódź się z tym, że każdego dnia na pewno coś spieprzysz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
