|
Każdego dnia, od prawie roku, przeżywam to na nowo. Nie rozdrapuję ran, nie wracam do tego na siłę, próbuję żyć normalnie, choć nie lubię tego zwrotu. Bo co może znaczyć 'normalnie'? Chyba tylko tyle, że nie widać śladu łez na wspomnienie tamtych dni./ aniusssia
|
|
|
Dawałam już tyle szans. Wyczerpał się Twój limit. / ifall
|
|
|
Są takie chwile, że chciałoby się, by ktoś wszedł i krzyknął ''Prima Aprillis''.
|
|
|
Gdybym miała wyjaśnić czym jest miłość, to pokazałabym palcem na Ciebie.
|
|
|
I to było bardziej niż pewne, że to wszystko jebnie. I jebło. A ja runęłam razem z tym. Spadłam w otchłań i nie potrafię się odnaleźć. Nie umiem się po tym wszystkim podnieść. I obawiam się, że sama sobie już nie poradzę tak jak dawniej. Bo jest trudniej niż było. / ifall
|
|
|
Życie jest wspaniałe. A teraz zastanów się, dlaczego nie Twoje?
|
|
|
Czas pokazuje, komu warto ufać, a kogo bezpieczniej jest mieć w dupie.
|
|
|
To byłoby nieco trudne. Mijać się bez słowa, po tylu latach znajomości. / ifall
|
|
|
Czasami Ci po których najmniej byśmy się spodziewali okazują pomocną dłoń w potrzebie. Czasami Ci z którymi żyjemy kilka lat potrafią wbić nóż w plecy. / ifall
|
|
|
Nigdy nie lubiłam patrzeć jak Twój uśmiech zakrywał smutek przez moje słowa. / ifall
|
|
|
Nie jesteśmy dziećmi. Więc zachowujmy się jak dorośli. Nie róbmy sobie awantur o byle co, porozmawiajmy na spokojnie zamiast wrzeszczeć. Nie trzaskajmy drzwiami wychodząc. Bądźmy wobec siebie szczerzy. Nie okłamujmy się nawzajem. Nie pozwólmy, by byle kto zniszczył nam życie kłamstwem. Walczmy uparcie o swoje. Nie zważajmy na plotki i opinie innych ludzi, to z czystej zazdrości wtrącają się w nasze życie. I bądźmy zawsze w porządku. Wobec siebie, i wobec innych. / ifall
|
|
|
Doświadczona przez życie, bo Bóg zabrał mi tatę? Nie nazwę tego tak, choć dojrzałam przez tą stratę. Nie mam Mu tego za złe, stojąc tutaj z kwiatem, choć runął świat, bo On był moim światem. Powinnam raczej zacząć to od zdania tego: "jeśli masz tatę, nie ojca, nie starego, szanuj Go błagam, z powodu tak prostego: że nadejdzie czas, gdy odejdzie dnia któregoś." I będzie pusto, zabraknie nawet krzyku, na samą myśl 'coś' ściska mnie w przełyku, nie będę płakać, choć mam to w nawyku, gdy widzę Jego imię z nazwiskiem na pomniku. I mimo, że nie ma poczty w niebie, to i tak możecie pisać listy do siebie. Tato odpisze inaczej, będzie blisko Ciebie, będziesz mógł na Niego liczyć, pomoże w potrzebie. / aniusssia
|
|
|
|