 |
|
Szczęśliwa zapomniałaś jak smakuje nieszczęście. / Pih
|
|
|
|
A kiedyś spojrzymy na ten cały syf i z uśmiechem krzykniemy - daliśmy radę. / ifall
|
|
|
|
O jedno Cię proszę, chcę widzieć Twój uśmiech.. / Pih
|
|
|
|
Mi też jest czasem ciężko. Ja też czasem płaczę i mam ochotę rozwalić wszystko dookoła. Też często buntuje się przeciwko światu i mam wszystkiego dość.
Też często krzyczę, wypowiadam w złości niepotrzebnes słowa. Też potrafię spierdolić wszystko jednym ruchem. Też czasem bólem niszczę ból. Też czasem rozdrapuję stare blizny. Też czasem wolałabym aby mnie nie było. Ale jest jeszcze kilka osób dla których chce się żyć. / ifall
|
|
 |
|
Zabierasz mi to, czego tak naprawdę nie można posiąść. Zabierasz mi duszę. Już nie wystarcza Ci moje serce? / aniusssia
|
|
|
|
Czasami przytłacza mnie to wszystko. Ten ogrom fałszu dookoła. Brak lojalności między osobami, które kiedyś były sobie bardzo bliskie.
Brak wsparcia, kiedyś jeden za drugiego skoczyłby w ogień, teraz dolałby do niego oliwy.
To, że za błędy innych zazwyczaj obwiniamy samych siebie. To, że mimo starań nikt tego nie docenia.
To, że zazwyczaj wina leży po stronie kogoś kto zupełnie winny nie jest. To, że nie potrafimy najzwyczajniej przyznać się do błędu i szczerze przeprosić.
To, że nie doceniamy osób które chcą nam pomóc, a ranimy tych których kochamy.
To, że czasem jesteśmy obojętni i znieczuleni na wszystko dookoła.
To, że ludzie się zmieniają nie do poznania. To, że mijamy na ulicy osoby, które znamy kopę lat, a nie potrafimy wydukać głupiego 'cześć'.
To, że niszczymy się z własnej woli. To, że ludzie potrafią narobić ludziom takiego chujostwa bez skrupułów.
Przytłacza to, że już NIGDY nie będzie tak jak kiedyś.. / ifall
|
|
|
|
Przybieram kształt lotosu, wolno płynącego po tafli jeziora. Jestem spokojna, zaciągam się powietrzem, w którym unosi się zapach drzewa sandałowego. Kołyszę się lekko na wszystkie strony świata jakby odpędzając złe mocy. Osiągnęłam stan, w którym nic nie może zakłócić delikatnie sunących myśli. / aniusssia
|
|
|
|
Spakowałam wszystkie wspomnienia, wrzuciłam je do kartonów i podpisałam, po czym szczelnie zakleiłam taśmą i wyniosłam na strych. Teraz będą zbierały kurz leżąc tam do końca moich dni, ale nie będą zabierały moich myśli. / aniusssia
|
|
|
|
Siedzimy w szklanym pudełku, jesteśmy ograniczeni, w zasadzie sami się ograniczamy. Widzimy pędzących przed siebie ludzi, spieszą się, a przecież pośpiech jest złym doradcą. A My nie robimy nic, tkwimy w tym, co beznadziejne, absurdalne i bezsensowne. Tak Nam lepiej. Jesteśmy odgrodzeni szybą od świata, ta brudna szyba to Nasze obawy. Nie chcemy się ich pozbyć, sami jesteśmy brudni. / aniusssia
|
|
|
|
Pozdzierane serca zamiast kolan, taka jest cena dorosłego życia. / aniusssia
|
|
|
|
Kiedy znajdziesz ten list na dnie szuflady będę już daleko. Turkot pociągu będzie zagłuszał moje myśli, w których nie będzie nikogo poza Tobą. Droga minie mi szybko, a słońce wpadające do peronu będzie sygnałem do tego, że pora już wysiadać. Chwycę walizkę i pójdę do domku, gdzie wychodząc z pokoju na taras jedną nogą będę na plaży. Morska bryza orzeźwi moje zaspane ciało, mewy przywitają w nowym miejscu. Serce zatęskni za Twoim sercem, a dłonie za Twoim dotykiem. / aniusssia
|
|
|
|
Bałam się rozczarowania, kolejnych nieprzespanych nocy, podpuchniętych oczu, roztrzęsionych dłoni, bólu pękniętego serca. Bałam się pustych dni, bezsensownych myśli, długich samotnych spacerów, parzenia jednego kubka herbaty. Bałam się braku zaufania, poczucia bezpieczeństwa, pochopnych decyzji, nic nieznaczących obietnic. Dziękuję, że rozwiałeś wszystkie moje obawy. / aniusssia
|
|
|
|
Dodaj komentarz
