 |
|
Jestem tym kim (czym) jestem. Jeżeli nie potrafisz mnie zaakceptować, odejdź. Oboje będziemy szczęśliwi.
|
|
|
|
Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że już dawno temu pogodziłam się z tym, że niczym już nie zabłysnę. Starałam się po prostu jak najlepiej wykorzystywać to, co było mi dane, zawsze nieco odstając od swojego otoczenia.
|
|
|
|
Nieśmiało budziła się we mnie nadzieja, że oto stąpam po wodzie, zamiast w niej tonąć.
|
|
|
|
Przez pięć minut to do mnie nie docierało. Potem nadeszły wątpliwości.
A następnie zdziwienie, niedowierzenie, zdezorientowanie i smutek.
|
|
|
|
Smutniejsze staje się życie, gdy chwilowa samotność nie jest już naszym wyborem, a staje się ciągłym przymusem. http://
|
|
|
|
Czasem gdy długo czegoś nam brakuje, dopada nas melancholia - system obronny uczuć.
|
|
|
|
Nie krzycz.
Bo mogę nie zapomnieć tego co powiesz...
|
|
|
|
Nauczyłam się w życiu trzech bardzo ważnych rzeczy:
nie patrzeć w przeszłość, nie pokładać zbyt dużej nadziei na przyszłość i żyć pełnią życia w czasie zwanym teraźniejszym.
|
|
|
|
Nadzieja nigdy nie umiera. Bo gdy myślisz, że umarła, do głosu dochodzi desperacja i brawura, a przecież to także nadzieja, tyle, że w mniej przejrzystym opakowaniu.
|
|
|
|
będę oszukiwać samą siebie, że jestem szczęśliwa dopóki w to nie uwierzę. plastikowe szczęście, jest lepsze niż żadne / abstracion
|
|
|
|
Dlaczego gdy przestaję oddychać
po chwili jakiś odruch, nad którym nie panuję
każe mi nabrać powietrza?
|
|
|
|
Smutek jest częścią mnie. Patrzy, słucha, daje o sobie znacć, nasila się i znika.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
