 |
|
Nie jestem stworzony do miłości, urodziłem się zbyt smutny!
|
|
 |
|
Co by było, gdyby twarz człowieka mogła dokładnie wyrazić całe wewnętrzne cierpienie, gdyby zobiektywizowała się w akcie ekspresji cała wewnętrzna męka? Czy moglibyśmy jeszcze rozmawiać ze sobą? Czy nie musielibyśmy wówczas mówić, zakrywając rękoma twarz? Życie byłoby praktycznie niemożliwe, gdyby owa nieskończoność odczuć, jaką w sobie nosimy, uzewnętrzniała się w rysach twarzy. Nikt nie miałby już odwagi przejrzeć się w lustrze, bo w groteskowym i tragicznym zarazem wizerunku twarzy stapiałyby się w jedno plamy i wstęgi krwi, rany, co nigdy się nie zabliźnią i strugi łez, co nigdy nie będą powstrzymane.
|
|
 |
|
A żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.
|
|
 |
|
Tysiące razy chciałam spojrzeć Ci w oczy i posłać mój najpiękniejszy uśmiech.
Tysiące razy przechodziłam obok Ciebie ze spuszczonym wzrokiem, nie mając odwagi poruszyć głową.
|
|
 |
|
Człowiek może się uśmiechać, a być łajdakiem. Bezlitosnym, zdradliwym, wszetecznym, zepsutym łajdakiem.
|
|
 |
|
Czasem "nie mam czasu" znaczy to samo co "nie ma dla Ciebie miejsca w moim sercu".
|
|
 |
|
Ludzkie oczy są odbiciem jego serca. Odzwierciedlają uczucia, które właśnie tam się zradzają, by móc poprzez źrenicę ujrzeć światło dzienne.
|
|
 |
|
I tylko w snach byłeś na wyciągnięcie ręki... Tylko w snach byłeś tam gdzie ja...
|
|
 |
|
Przez sen szepcząc "wróć"...
|
|
 |
|
Ukradłeś moje oczy i nigdy nie będe mogła patrzeć w przeszłość.
|
|
 |
|
To dziwne uczucie kiedy boję się, że stracę coś czego nie posiadam.
|
|
 |
|
Pewnego dnia spojrzysz w lustro i ze zdziwieniem ujrzysz zmianę u kogoś, kto całe życie tkwił w przekonaniu, że miłość nie jest ważna dla człowieka.
|
|
|
|