 |
" Świat Stanie się prawdziwy , dopiero wtedy , gdy ludzie nauczą się kochać.bo na razie łudzą się ,jedynie że znają miłość ,a w rzeczywistości nie mają odwagi spotkać się z nią naprawdę . "
|
|
 |
"Mam wrażenie, że miłość ode mnie ucieka,
jakby nie czuła się mile widziana.
A jednak jeżeli przestanę myśleć o miłości, będę niczym."
|
|
 |
"Po prostu niewiarygodne! A jednak możliwe, bo człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura. Tym mężczyznom i wszystkim ludziom, których spotkała, samotność dotkliwie dawała się we znaki. I oni mieli poczucie, że nie liczą się dla nikogo."
|
|
 |
- Odszedł - szepnęłam ze skruchą . - Ludzie zawsze odchodzą - powiedział kładąc mi swoją , zimną dłoń za ramieniu - Zawsze -dodał i wstając posłał mi jedynie ciepły uśmiech .
|
|
 |
"Człowiek zmienia się od dzieciństwa po grób. Kiedy więc jest sobą?"
|
|
 |
"Cały świat to scena,
A ludzie na nim to tylko aktorzy.
Każdy z nich wchodzi na scenę i znika,
A kiedy na niej jest, gra różne role. "
|
|
 |
"Ale wierzę naprawdę, że miłość - choć potrafi ranić - może także uleczyć."
|
|
 |
“Na końcu i na początku jest samotność.”
|
|
 |
Choć czasem niemiłosiernie mnie wkurwiasz to fajnie by było, jakbyś wrócił do mojej codzienności../?
|
|
 |
i jeżeli ktoś ma tak cholernie podobny charakter do mojego do współczuję jego rodzicom. ;D
|
|
|
|