 |
Nie wiem gdzie jest mój dom, ale nie blisko na pewno.
I nie czuje już nic i chyba wszystko mi jedno.
|
|
 |
Rodzimy się z krzykiem. Dorastamy w buncie.
|
|
 |
Całą prawdę o każdym zna tylko lustro.
Aureole gasną jak skręty.
|
|
 |
Ciężar myśli mnie przygniata, wolno zapadam się w łóżko.
Ledwo widzę na oczy, choć nadal nie mogę usnąć.
|
|
 |
Nie mogę siebie znieść, a co dopiero ludzi.
|
|
 |
"Jeśli naprawdę Ci na kimś zależy, pozostawisz mu swobodę działania, choćby to działanie było nie po twojej myśli. Jeśli naprawdę kogoś kochasz, pozwolisz, by złamał Ci serce."
— Jacek Piekara
|
|
 |
"Nie pokonujcie oceanów dla ludzi, którzy nie przeskoczyliby dla was kałuży."
-Fiodor Dostojewski
|
|
 |
targają mną momenty, uśmiecham się tylko po to, żeby się nie rozpłakać..
|
|
 |
to takie.. intrygujące pytanie.. czy jeśli zakochamy się w osobie, przez jej daną cechę, to kiedy po prostu ją straci jest to równoznaczne z tym, że przestaniemy ją kochać?
|
|
 |
najbardziej boli, kiedy krytykujesz mnie za wady, których sam jesteś autorem.
|
|
 |
“Mam chandrę, maleńkiego kaca i strasznie chce mi się z Tobą pogadać…”
-Jeremi Przybora do Agnieszki Osieckiej, Listy na wyczerpanym papierze
|
|
 |
to co nie pozwala mi zasnąć to te tysiące możliwości jakie miałam, a których już nigdy więcej mieć nie będę.
|
|
|
|