 |
- Jak się nazywa to uczucie w głowie, uczucie tęsknego żalu, że rzeczy są takie, jakie najwyraźniej są? - Chyba smutek.
|
|
 |
"frajer coś nawymyśla czeka na przeguby kajdan. gorzki czaj nie szampan, jak nie czaisz klimatu to lepiej sobie daruj, daruj sobie chłopaku."
|
|
 |
"mam kogoś kto mi mówi te dwa proste słowa, tylko one dają mi moc by dalej tu egzystować."
|
|
 |
jestem tylko sobą, więc nie wymagaj ode mnie idealności.
|
|
 |
'Czy znajdzie się wśród nas chociaż jedna osoba, która w pewnym momencie życia nie czuła się usunięta poza nawias? Kto nie miał wrażenia, że nikt go nie chce? Kto z nas nie próbował ze wszystkich sił... ale na próżno?'
|
|
 |
Najlepiej nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości opcji. Daruj sobie myślenie o tym, co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz akurat to, czego kompletnie się nie spodziewasz.
|
|
 |
Są cztery rzeczy, których nie można cofnąć. Kamień, który został rzucony, słowo, które zostało wypowiedziane, okazja, której się nie wykorzystało i czas, który przeminął ...
|
|
 |
Zanim wszystko się zmieni, a ludzie się odwrócą, a Ty spóźnisz się na pociąg, którym oni wyruszą i cichutko nucąc wasz ulubiony numer, usiądziesz na peronie wspomnień by coś zrozumieć. Musisz to unieść zanim kupisz ten bilet w stronę przyjaźni, która Cię zostawiła w tyle. Odróżniać zwycięstwa od pomyłek to nie sztuka, sztuka to w pomyłkach odnaleźć walkę ducha. I nawet stojąc tu sam wygrać tą wojnę, tu gdzie emocje rozstały się z rozsądkiem .
|
|
 |
łapie oddech, jeden cel złapać chillout, tak potrzebny mi by mętlik myśli wymarł, albo wygasł na chwilę chodź na sekundę, a on wraca zawsze by zacząć kolejną rundę.
|
|
 |
i tylko przyjaciele pozwalają Ci odczuć że nie jesteś zerem.
|
|
 |
Ludzie się zmieniają. Nie kochamy ich takich, jakimi są, ale takich, jakimi byli.
|
|
 |
Coraz to nowsze scenariusze życia, których coraz bardziej nie rozumiem.
|
|
|
|