 |
Daj się porwać śpiewu ptaków, tańcz boso po trawie skąpanej w rosie, goń motyle latające nad Twoją głową, pozwól, żeby powiew wiatru plótł warkocze z Twoich zawsze niesfornych kosmyków, skacz do chmur, łap słońce, ŻYJ. / aniusssia
|
|
 |
Za mało Cię mam. Wyczuwalny niedobór Twojej obecności, który zdaje się być nie do wyeliminowania. Nawet kiedy już będziemy mieli to mieszkanie, irracjonalnie z tą wanną w sypialni i będziemy my o poranku z kawą zagrzebani w kołdrze, udający rozleniwionych, a w rzeczywistości nie mogących rozstać się ze swoim wzajemnym ciepłem, będą te wspólne wieczory, noce - i nawet wtedy przywykniemy i znów, znów będzie Cię za mało tutaj dla mnie, jak narkotyku, który nigdy nie poznał granic.
|
|
 |
Wykręca mi ręce, a przy pierwszym skrzywieniu na twarzy daje mi buziaka. Mocno ściska mi kostki w dłoniach, by chwilę potem najczulej zamknąć ją w swojej. Łapie mnie za ramiona i próbuje wrzucić pod autobus, po czym zamyka mnie w objęciach i całuje w czoło. Drażni się ze mną, mówiąc jaki obrzydliwy mam brzuch, nogi, wątrobę, a potem delikatnie każdej dostępnej części ciała dotyka z czułością. Mówię, że Go kocham, a On posyła mi nikły uśmiech i oznajmia, że nie jest już tak jak na początku. Kładę Mu dłonie na torsie, pytając jak jest, a On pochyla się i szepcze mi do ucha "kocham Cię mocniej".
|
|
 |
Od ilu ludzi trzeba się będzie jeszcze odzwyczajać?
|
|
 |
To tylko tęsknota. Jeszcze nikt na nią nie umarł./ aniusssia
|
|
 |
Spróbuj zrozumieć, co czułam w tamtej chwili, jeśli Ci się to uda, przyjdź. Myślę, że więcej się nie spotkamy. / aniusssia
|
|
 |
Prawdziwie kocha ten, kto nie wie dlaczego.
|
|
 |
Życie to najcięższy melanż. Każdy kończy zgonem.
|
|
 |
Przestałam się spinać, bo nie ma dowodów na to, że życie to poważna sprawa.
|
|
 |
Masz do tego takie samo prawo, jak wszyscy inni ludzie.
|
|
|
|