 |
|
Wróciła samatnosc, wrócił pannikt.
|
|
|
|
Najgorsze było podarowanie nadziei, pisanie, że wierzysz, że ta przerwa dużo zmieni. Tylko po to żeby następnego dnia napisać, że to już koniec. // pannikt
|
|
|
|
Jeśli 2020 był najgorszym rokiem, to 2021 jest końcem świata. Właśnie teraz mój świat się skończył po 3 latach z Tobą. // pannikt
|
|
|
|
I już coraz mniej wierzę, że ta przerwa nam w czymś pomoże. Ciebie tylko utwierdzi, że już mnie nie kochasz, a mnie przyzwyczai do samotności. // pannikt
|
|
|
|
Pisałaś, że chcesz odpocząć żebyśmy wrócili do siebie mocniejsi, żebym zaczął żyć przez ten czas. Niestety właśnie cząstka mnie umarła i pewnie już nigdy nie odżyje. Po 3 latach wszystko ma się skoczyć? // pannikt
|
|
|
|
I pomału już się gubię, nie radzę sobie, a najgorsze jest to, że nie mogę z nikim o tym porozmawiać. Na końcu zawsze zostajemy sami. // pannikt
|
|
|
|
Czasem przychodzi taka chwila, że człowiek nie wie co dalej zrobić. Stajemy przed trudnym wyborem. Brnąć dalej tą samą drogą czy obrać nowy kierunek? Każdy wybór jest trudny. Za każdym razem ktoś będzie cierpiał. I wiesz co? Pokochaj najpierw siebie. Na wszystko inne przyjdzie czas.
pannikt
|
|
 |
|
Siadam w ciemnym pokoju i po kilku latach patrzę na to wszystko co przyniósł mi los. Nie miałam łatwego życia. Najpiękniejsze lata wkraczania w dorosłość spędziłam pogrążając się w depresji, a później lecząc ją na kolejnych terapiach. Trwałam w destrukcyjnych relacjach, pozwalałam spychać się na samo dno. Ja po prostu.. oj tak chyba polubiłam kiedy boli, kiedy to ja musiałam starać się i prosić o uwagę. Czy można przyzwyczaić się do tego aby facet traktował kobietę jako przedmiot? Można. Można nawet podświadomie tego szukać. Ale teraz, teraz kiedy godzinami leczyłam swoją głowę, kiedy znalazłam kogoś przy kim uwielbiam się budzić, czuje że jest dla mnie szansa. Że jest szansa na normalne życie, w spokoju i poczuciu bezpieczeństwa. I mam nadzieję że te lata cierpienia były po to abym dziś mogła być szczęśliwa. / napisana
|
|
|
|
Tak naprawdę nie wiem po co mi to było. Życie za wszelką cenę tym co było, albo w sumie tym co nigdy nie przyszło, przecież większość siedziała wyłącznie w mojej głowie. Wmawiałam sobie szczęście, a tak naprawdę każdego dnia spadałam w dół, aż z impetem uderzyłam o ziemię. Zabawne prawda? To co miało mnie uskrzydlać prawie mnie zabiło, a ja przez dłuższy czas niczego nie zauważyłam. Miłość oślepia i otępia. Przekonałam się o tym na własnej skórze tak bardzo, że nie wiem czy nadal chciałabym jeszcze się zakochać. / napisana
|
|
|
|
Cześć, nie wiem czy jeszcze mnie pamiętasz, pewnie takie naiwne dziewczyny jak ja wrzuca się w kąt swojej pamięci, ale proszę oddaj mi stracone lata mojego życia. / napisana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
