 |
Warto pobyć na obrzeżach
Piękna,
Niż w samym jego środku,
Można wtedy z dystansu zobaczyć je
W pełni.
|
|
 |
Ludzi idealnych się nie kocha.
Podziwia, trenuje,
Sprowadza na wyżyny ich możliwości.
Nie kocha się ich.
|
|
 |
Zamykam czas,
Odkładam na tę lepszą półkę wszystkich czasów
Patrzę na niego z dumą
Uśmiecham się do prozy życia.
Zabieram wszystkie ukryte w nim emocje i myśli
Zabieram ze sobą, pozwalam im wydobyć się w nowym czasie
Pozwalam sobie chłonąć nowy czas
Oddycham.
|
|
 |
Najbardziej w tych wszystkich
Miłościach,
Żal mi tych wszystkich
Przyjaźni.
|
|
 |
Osamotnieni
Wolimy inwestować w wirtualną
Publiczność
Szukamy poklasku
Nie umiemy już rozmawiać
Rzeczywistość zlana z fikcją.
Szukamy aprobaty w tłumie
Który przecież
Inwestuje w tę samą publiczność.
|
|
 |
Nasza podświadomość jest mądrzejsza.
Kiedy Twój instynkt
Broni się przed kimś
Bije na alarm
Zaufaj mu.
|
|
 |
Człowiek się
Nie zmienia.
Jest tylko
Mniej lub bardziej
Wyspecjalizowany
W nakładaniu swoich
Masek.
|
|
 |
Nie przywiązuj się
Do chwili
Łatwiej będzie
Ci docenić
Następne.
|
|
 |
Wyjdź naprzeciw
Swoim lękom,
A staną się Twoją domeną.
|
|
 |
To pewien rodzaj
Upośledzenia,
Kiedy nie umiesz nad sobą
Panować.
|
|
 |
Gdyby udało się
Zmaterializować miłość
To wszystkie jej imitacje
Zauroczenie
Chemia
Pożądanie
Okazałyby się niewidzialnym dla oka
Pierwiastkiem zawartym w tej
Materii.
|
|
 |
Pozwalamy sobie na to
By tracić czas.
Dumni
Zamknięci
Czekamy na odpowiedni
Moment
By się otworzyć
A ten moment
Dzieje się teraz.
|
|
|
|