 |
Nie jestem żadnym skejtem, ani nie dążę aby nim być, nie jestem lalką barbie która, przy pierwszym lepszym kieszonkowym od rodziców idzie przepieprzyć kasę na solarium, nie jestem cwaniarą, która myśli, że przez swoją grzywkę pozlepianą i ułożoną na bok zdobędzie popularność na fotoblogu, nie jestem bogata i nie chwalę się tym co tak na prawdę dostałam lub kupiłam sobie. Nie pytam się ludzi na portalu internetowym jak załatwić "kurwę która niby zabrała Ci przyjaciela", bo widocznie ta "kurwa" jest od Ciebie inteligentniejsza i nie potrzebuje żadnej z tych cech próżności jak i szyderczego usposobienia, aby zdobyć normalnego chłopaka. Proste ?
|
|
 |
Liczy się to, jak trud wkładasz, w to co było dla Ciebie ważne. Pamięta.j tam na górze jest ktoś kto mimo twoich porażek, wynagrodzi Ci wszystkie starania.
|
|
 |
czasami myslisz, że życie stawia Cię na pastwę losu, nie dostrzegając tego, że jesteś tak bardzo blisko odmety.
|
|
 |
czasami jest tak, mając przyjebanie samopoczucie śmieję się... Ty mi nakurwiasz i mówisz, że wcale mi nic nie jest... Tylko, że każdy człowiek ma dwie twarze, nie koniecznie tę dobrą i złą.
|
|
 |
tracąć Twój głos, i oddech, jakoś nie było mi za specjalnie smutno.
|
|
 |
Chciał wszystko naprawic, ale gdy spojrzał w jej oczy, zobaczył pustke.
|
|
 |
Z czasem musimy się przyzwyczaić że osoby na których nam najbardziej zależy po prostu odchodzą a Ty nie masz na to wpływu.
|
|
 |
Dążyła do perfekcji. Liczyła na to, że któregoś dnia on powie do swoich kolegów 'ona jest idealna'.
|
|
 |
Nieważne czy marzenia spełniają się w snach czy w rzeczywistości. Ważne, że w snach dają nam siłę aby o nie walczyć.
|
|
 |
Ludzie nie lubią zakochanych, bo miłość to prywatna impreza, na którą nikt poza głównymi bohaterami nie dostaje zaproszenia.
|
|
 |
Czasami musimy przestać analizować przeszłość, przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać się co tak naprawdę czujemy, przestać decydować rozumem, co chce czuć serce. czasem musimy po prostu powiedzieć sobie 'niech się dzieje co chce' i iść dalej.
|
|
 |
paradoksem jest to, że nikt nie chce cierpieć, nikt nie chce zaznawać bólu, płakać w poduszkę, wypuszczać z ust jęku, zagryzać warg przy wspominaniu, ale każdy chce gdzieś, podążając po ścieżce swojego życia, spotkać miłość.
|
|
|
|