 |
"Później!
Porozmawiam z Tobą później.
Zadzwonię do Ciebie później.
Do zobaczenia później.
Później pójdziemy na spacer.
Później powiem Ci, jak się czuję.
Później dowiesz się, ile dla mnie znaczysz.
Później może Cię pokocham, a może zapomnę.
Zostawiamy wszystko na później i zapominamy, że „później” nie jest nasze!
Że „później” ludzi może już nie być z nami.
Że „później” możemy już ich nie usłyszeć, nie zobaczyć.
Że „później” dzieci nie są już dziećmi, a rodzice są tylko wspomnieniem.
Że „później” dzień zamienia się w noc, noc w bezradność, uśmiech w grymas bólu, a życie we wspomnienie.
„Później” będzie za późno!
Bądź teraz!
~ Sześćdziesiąt Sekund"
|
|
 |
'Przychodzi czas w życiu człowieka, kiedy musi zmierzyć się z czymś tak strasznym, po czym czuje, że nigdy nie będzie taki sam. Tak jakby coś mrocznego opadło, kradnąc każdą drobinę szczęścia, którą kiedykolwiek czułeś, i jedyne, do czego jesteś zdolny, to patrzeć i czuć, wiedząc, że bez względu na to, co w życiu zrobiłeś, nigdy nie będziesz w stanie tego odzyskać.'
|
|
 |
'Czuję się jak więzień. I co z tego, że nie ma krat? Kraty są we mnie, w mojej głowie.'
|
|
 |
May you never steal, lie or cheat. But if you must steal, then steal away my sorrows. And if you must lie, lie with me all the nights of my life. And if you must cheat, then please cheat death, because I couldn't live a day without you.
|
|
 |
I don't want to give you a wrong impression. I need love and affection.
|
|
 |
My husband and I divorced over religious differences. He thought he was God and I didn't.
|
|
 |
The best time to plant a tree was 20 years ago. The second best time is now. l Chinese proverb
|
|
 |
'Im bardziej znam świat, tym bardziej jestem rozczarowany i każdego dnia coraz bardziej potwierdzam moją opinię na temat niekonsekwencji charakteru ludzkiego'
|
|
 |
'Przyszłość dręczy nas, przeszłość nas powstrzymuje, teraźniejszość ucieka.'
|
|
 |
'Trzeba sie nauczyć obdarzać nieobecnością tych, którzy nie zrozumieli znaczenia naszej obecności.'
|
|
 |
"Czasami, kiedy ktoś już skończył rozbierać czyjś dom, zostawia jakieś dwa lub trzy patyczki, których nie warto zabierać i jest raczej zadowolony, że ktoś je sobie weźmie, jeśli wiesz, o co mi chodzi..."
|
|
 |
" A ty jak się masz? – spytał Puchatek. / Nie bardzo się mam – odpowiedział Kłapouchy. – Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał"
|
|
|
|