 |
|
kiedyś tamta ławka była nasza.
|
|
|
|
przepraszam za moje wybuchy. przepraszam za moje zawieszenia. za mój smutek trwający prawie ciągle. za to, że snuję się wszędzie jak swój cień. przepraszam za to, że nie umiem już się uśmiechać. że na twój widok mam się ochotę na ciebie rzucić jak mała dziewczynka i jak w tych wszystkich romansidłach powiedzieć ci, że nie potrafię bez ciebie żyć. zacząć całować jak opętana. przepraszam, że już nie daję rady. za moje poszarpane do cieniutkich nitek nerwy. za te łzy.
|
|
|
|
szkoła? to tutaj poznaję prawdziwych przyjaciół. to tutaj jem jedną bułkę na spółkę z dziewczynami. to tutaj wypiję półlitrową fantę na jednej z przerw i zapije to kubusiem. to tutaj rodzą się pierwsze plotki, kłótnie, problemy. szkoła - narzekasz, ale bez niej by nie było tego wszystkiego.
|
|
|
|
nie podskakuj, bo moja mafia cie rozjebie.
|
|
|
|
chociaż mówię wszystkim dookoła, że nic z tego nie będzie, to mój PIN w telefonie to nadal twoja data urodzin.
|
|
|
|
nie wiem co ty brałeś, ale jeśli uważasz, że ten plastik to ideał na żonę - to ja się poświęcę i ci podsunę swojego dilera.
|
|
|
|
gdybyś mnie naprawdę mocno kochał, to byś mnie kurwa nie zostawił.
|
|
|
|
nie mów, że chciałabyś jebnąć uczuciami o ścianę, bo próbowałam, a to gówno odbiło się i jebnęło mnie z podwójną siłą.
|
|
 |
|
Raz skrzywdzona teraz krzywdzę innych.
|
|
|
|
kiedyś mówiłam ci wszystko, teraz nie mówię ci cześć.
|
|
|
|
bo przyszłość jest. ale już bez Nas.
|
|
|
|
nie musisz mnie lubić. nie jestem statusem na facebooku.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
