 |
Lubimy wracać w miejsca, gdzie spotkało nas coś dobrego, gdzie spotkaliśmy kogoś ważnego dla nas. Lubimy te powroty, bo stale mamy nadzieję, że ktoś lub coś jeszcze na nas tam czeka.
|
|
 |
“I chyba najbardziej bolą słowa, których nie wypowiedziałaś, o których teraz ciągle myślisz. Zastanawiasz się czy przypadkiem nie zmieniłyby Twojego życia na lepsze.”
|
|
 |
każdy miał w życiu moment, że nie chciał miłości, nie chciał jej czuć od kogokolwiek, tak sobie wmawiał każdego dnia widząc zakochane pary na ulicach, bronił się przed nią jak małe dziecko przed dentystą. ale przychodzi czas, że pomimo naszej fortecy miłość w mgnieniu oka burzy ją i dociera do naszego pompującego krew mięsa, które zmienia się w serce gotowe do oddania jako największy skarb. skarb, który jest kruchy jak szkło, lecz cenny jak złoto. skarb, który odrzucony usycha szybciej niż kwiaty, skarb, który jest stworzony tylko po to by kochać i być kochanym. skarb, który jest najczulszym miejscem człowieka.
|
|
 |
Boję się uczucia które towarzyszy mi za każdym razem gdy Cię mijam.
|
|
 |
Nadchodzi moment, gdy zdajesz sobie sprawę, że nie chcesz być, jak ludzie, którzy Cię otaczają.
|
|
 |
doskonale wiedziała, że nic z tego nie będzie, ale i tak wykorzystywała każdą możliwą sytuację, w której mogła się znaleźć obok niego.
|
|
 |
nigdy nie ogarnę tego paradoksu. mimo że nie jesteśmy razem, ja ciągle jestem o Ciebie zazdrosna, jak rozmawiasz z innymi dziewczynami.
|
|
 |
“Najszybciej dowiesz się, że Ci na kimś zależy, gdy odstawisz na jakiś czas spotkania, rozmowy z tą właśnie osobą. Jeśli zatęsknisz, zrozumiesz, że zależy Ci na tym drugim człowieku.”
|
|
 |
Są takie dni, kiedy człowiek koniecznie chciałby być gdzie indziej. Wszystko jedno gdzie, byle nie tu gdzie jest i byle nie tam, gdzie musi być za godzinę.
|
|
 |
Wiesz co najbardziej boli? Idziesz w te same miejsca, ale bez tych samych ludzi.
|
|
 |
“Chcę mu powiedzieć, że go kocham, że jest wszystkim, czego pragnę. Że go sobie biorę i że mu się oddaję. Że chcę przy nim być, że będę się z nim dzieliła, mnożyła, dodawała i odejmowała, że będę podnosiła nas oboje do potęgi i wyciągała z nas średnią. Że jest moją siłą nadającą prędkość, zrywem, masą i wektorem ruchu. Reakcją łańcuchową, cząsteczką, jądrem komórkowym, obwodem zamkniętym, (...), przydawką, dopełnieniem i mianownikiem - że jest definicją wszystkiego, co wiem.”
|
|
 |
'Ona nie potrafi kochać'. Tak powiedziałeś. Nie wiem skąd te wnioski. Jest niska, ale pomieści w sobie naprawdę wielką miłość. Nie musi kochać tylko sercem, tak jak inne. Ona będzie kochała całym ciałem. I duszą, a dusza wychodzi ponad ciało.
|
|
|
|