 |
Mówimy coś wbrew samym sobie, bo tego wymaga od nas świat. Gubimy się jak małe dzieci i szukamy winy wszędzie, tylko nie w sobie
|
|
 |
Zabawne, że ludzie, którzy mieli nigdy nie ranić, zranili najbardziej. Ci, którzy mieli być na zawsze, pierwsi spakowali walizki. Nie składaj obietnic, ludzie zbyt często je łamią.
|
|
 |
"Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość."
|
|
 |
nie spytam czy za mną płaczesz,pamiętam, jak mówiłaś 'Jeszcze raz i nie wybaczę.'
|
|
 |
Powiedz, gdzie ta nasza miłość? Spaliłem ją z jointami czy w ogóle jej tu nie było?
|
|
 |
Nie jesteśmy razem, nawet kiedy jesteś obok, tak się dzieje, kiedy jedno z dwóch nie jest sobą.
|
|
 |
nie każdy może być wielkim artystą ale wielki artysta może objawić się w każdym
|
|
 |
Nie pytaj co w nas siedzi, to raczej nie jest pokolenie odpowiedzi
|
|
 |
Nie pytaj nas o miłość, mamy to przećwiczone, bo to pokolenie ją zgubiło na melanżu razem z telefonem.
|
|
 |
"Więc dlatego wszyscy przegramy; dlatego, że przechodziliśmy obojętnie obok czegoś, kiedy powinniśmy pozostać"
|
|
 |
Wszyscy muszą być kimś, mi wystarcza być sobą.
|
|
 |
Ale radzisz sobie z tym po polsku, idziesz to wypić, przełknąć, wypłukać.
|
|
|
|