 |
|
~ po co w ogóle dziś się budziłam?
|
|
|
|
I na moim ramieniu wyliczysz ile jest nieskończoność mnożona przez wieczność.
|
|
|
|
Serce pojemne jak przedwojenna wanna
I pragnienie by ją wypełnić.
|
|
|
|
przywieź mi obrazki ładne, książki mądre i słodycze, albo landrynkową piękną śmierć...
|
|
|
|
...i tyle stóp przechodzi przez drzwi. nie jestem sama...
|
|
|
|
serce więzione w przyciasnej klatce żeber martwieje...
|
|
|
|
Ale zapisu bólu w jednych obszarach pamięci nie da się wymazać zapisem szczęścia w innych...
|
|
|
|
Ludzi coraz więcej, a człowieka coraz mniej...
|
|
|
|
Naucz więc
palców swych
kształtów mych
na pamięć,
abyś gdy
przyjdzie czas
bez trudu mógł
rozpoznać je...
|
|
|
|
Ja stygnę, a ty śpisz
Tracę wdzięk
Nim prze potworzę się
Przestań śnić.
|
|
|
|
Wszystko miało zacząć się jutro.
Od jutra świat miał być dobry. Jutro miałam postanowić, zmienić, zobaczyć. Jutro miał być lepszy dzień.
Nigdy dzisiaj...
|
|
|
|
Wiem, że teraz tylko śmierć może odciągnąć mnie od Ciebie,
a później to nie wiem i nie chcę nawet myśleć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
