 |
|
gdybym spała i obudziła się w wagoniku diabelskiego młyna,
cóż bym czuła?
najpierw czułabym się niczym więzień, bałabym się wysokości, serce podchodziłoby mi do gardła, kręciłoby mi się w głowie i chciałabym czym prędzej wysiąść.
lecz gdybym miała pewność, że te tory są moim przeznaczeniem, że Bóg steruje tą maszynerią, wtedy mój koszmar przeobraziłby się w podniecającą przygodę.
i diabelski młyn stałby się bezpieczną i ciekawą rozrywką, która kiedyś się przecież kończy. jednak dopóki młyn się kręci, trzeba podziwiać roztaczający się wokół krajobraz i wrzeszcząc z radości.
|
|
|
|
nie trzeba nic więcej. żadnych słów. to mówi samo za siebie.
|
|
|
|
~ nie mając siebie nie mamy nic.
|
|
|
|
i nagle nie wiadomo skąd w moim życiu pojawił się ten Ktoś,
do kogo chce mówić te najważniejsze słowa,
z kim chce być najbliżej jak się tylko da,
dla kogo mogę zostawić wszystko co miałam,
żeby tylko był..
|
|
|
|
codziennie uczę się, że nie ma uczuć .
|
|
|
|
najjaśniejsza gwiazdka na moim własnym niebie.
|
|
|
|
Obiecałam sobie cieszyć się zawsze wraz ze wschodem słońca,
każdego ranka na nowo.
Dostrzegać przyszłość,
ale nigdy nie poświęcać dla niej teraźniejszości.
Przyjmować miłość, ilekroć spotkam ją na swej drodze,
i przenigdy nie odkładać niczego, co może mnie uradować.
|
|
|
|
owijam Cię wokół wszystkich moich myśli.
|
|
|
|
zbieram rozsypane kawałki wspomnień.
|
|
|
|
nie ma cię gdy moje życie spada w dół i
nie ma cię gdy wszystko łamie się na pół
ale kocham cię, kocham
wciąż cię kocham, kurwa .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
