 |
Chcę do Ciebie.
Nic więcej.
Chcę usiąść i słuchać, być blisko.
Chcę do Ciebie.
Nic więcej.
To dużo i mało, i wszystko.
|
|
 |
Czy tak wygląda śmierć? Świat dookoła przestaje mieć znaczenie, wszystko traci sens. Serce przestaje bić, bo nie ma już dla kogo. Płuca z każdym oddechem coraz mniej się unoszą do góry. Jak powrócić do życia? Czy to w ogóle jeszcze możliwe? Tak naprawdę człowiek ma tylko 3 minuty by powrócić, a co jeśli tego nie chce? Nie chce wracać do pustki, która zabija powoli. Gdyby istniało tylko jakieś rozwiązanie nigdy bym się nie poddała.
|
|
 |
Miłość to czuwanie nad czyjąś samotnością.
|
|
 |
Cieszą mnie zwykłe rzeczy, potrafię żyć chwilą.
|
|
 |
Nie wiedziałem, że potrafisz tak kochać. Strasznie długo byłaś sama, co?
|
|
 |
Nigdy nie uganiaj się za miłością, przyjaźnią i zainteresowaniem. Jeśli druga osoba nie chce ci tego dać tak po prostu, nie jest to nic warte.
|
|
 |
- Tęsknię za nim.. nigdy nie spotkam takiego jak on..
- takiego samego nie, ale spotkasz kogoś, z kim będziesz szczęśliwa.
|
|
 |
Tyle uczuć mieści się między jednym uderzeniem serca a drugim.
|
|
 |
Zawsze odchodził, kiedy czuł się niezręcznie i się nie przywiązywał, a jak na złość inni przywiązywali się do niego.
Chciał być sam, bo lubił, a jednocześnie potrzebował kogoś, z kim by mógł tak milczeć i się szwendać.
Odchodził, a i tak wracał.
|
|
 |
...na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni. /Jonathan Safran Foer
|
|
 |
Nagle zrozumiałam, że kochając jesteśmy skazani na bezdenną samotność. Wygnanie z bezpiecznej przestrzeni niezależności, bezbolesności, nirwany niezaangażowania. Kiedy decydujemy się na miłość, połykamy tabletkę, znieczulamy się na chwilę i zanurzamy w drugiej osobie. Wypływamy razem na głębokie wody w nadziei, że to będzie piękna podróż na nieznane wyspy z palmami i zachodzącym słońcem. Potem następuje przebudzenie na samotnie dryfującej tratwie. Tracimy się nawzajem z oczu. A miłość, która wciąż jest w nas nie pozwala nam tego zaakceptować. Próbujesz mnie zranić, a ja robię to samo z Tobą. Zadając sobie ból, przecinamy łączące nas więzy. Kilka mocnych uderzeń często wystarcza, by podryfować w zupełnie innych kierunkach. Każde z nas próbuje się ratować na swój sposób - marzeniami, fantazjami, snami z przeszłości. Pomaga wszystko to, co nie ma bezpośredniego związku z rzeczywistością, która jest nie do zniesienia tuż po tym jak przestanie działać znieczulenie.
|
|
|
|