 |
|
nie musimy walczyć, razem mamy oazę marzeń,mam Cię blisko, to wszystko
|
|
|
|
dobrze, że jesteś, Skarbie i mam Cię dziś na oku,
kłopotów mam cały pokój, Ty antidotum dasz mi
|
|
|
|
pamiętam jak chłopaki tam jarali pierwsze blanty, a ja zbierałam hajs na najlepsze najki
|
|
|
|
co się stało z tymi, którzy byli przy moim boku? co się stało z nimi? dla nich łza w oku
|
|
|
|
przyjacielu mój, prawdziwy jak botox, masz nudne życie a z nim wielki kłopot:)
|
|
|
|
kolejny upadek, po pierwszym nie ma już śladu
|
|
|
|
ziomek, nigdy nie zapomnę pierwszych, bitych piątek,
gówniarzy, których pierwsza wódka grzała jak wrzątek,
tych twarzy dziś nie widzę - nowy życia porządek,
wódka już nie parzy, piję 0,7 wspomnień
|
|
|
|
pojedynek z wódką ciężki, bez litości,
krótko on trwał, ale do nieprzytomności
|
|
|
|
spojrzenie, dziewczyna, miłość moja pierwsza,
głowa wariowała aż do kłucia serca
|
|
 |
|
Serce biło jakby ciszej, pisał i pisał bez wytchnienia.
Okazało się jednak, że między wierszami historia nie kończyła się jednak happy endem. Gdzieś pomiędzy "kocham Cię", a "na zawsze" autor zamaskował swoją śmierć. Zagubiony między dwoma światami, tym pięknym i dobrym z natury który tworzył, a tym realnym i okrutnym w którym żył.
Umarł jednak na samotność w przydrożnym motelu, za drzwiami pokoju numer 303.
Autopsja duszy wykazała, że zmarł na nieszczęśliwą miłość do jedynej kobiety jakiej nie mógł w życiu mieć.
|
|
|
|
"Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, kiedy umrzesz."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
