 |
|
Nie wierzę w horoskopy, napisy na drzwiach od kibli i pseudoproroków na forach, nie wierzę we wszystko, co mówią w mediach, nie wierzę w "na zawsze" i nie wierzę w "nigdy", nie wierzę w łatwe zarobki i w ślepy los. Nie wierzę w to, że ludzie są z natury źli, nie wierzę ludziom, którzy są zbyt mili i nie wierzę tym, którzy mówią, że nie istnieje miłość. Nie wierzę w to, że godzina trzecia to godzina duchów i że Krwawa Mary pojawi się w lustrze, gdy trzy razy krzyknę jej imię. Nie wierzę we wszystko, co ludzie piszą na fejsie. Nie wierzę w niemożliwe. Wierzę w to, że jesteśmy w stanie osiągnąć wszystko, jeśli włożymy w to odpowiedni wysiłek.
|
|
 |
|
są dwa etapy tworzenia znajomości : tworzenie historii i wspomnienia. Kiedy kogos dlugo nie widzisz mozecie tylko wspominac to co było dawniej . Nie macie juz wspolnej historii , a rzeczy do opowiedzenia jest tyle, że na pytanie "co nowego?" mozesz odpowiedziec tylko "nic nowego" ....
|
|
 |
|
Na sam dźwięk Twojego głosu zmieniłabym zdanie..
— Nicholas Sparks, "I wciąż ją kocham"
|
|
 |
|
'Nie mów 'może', jeśli chcesz powiedzieć 'nie'.
|
|
|
|
czemu tak jest, że to ja ciągle się muszę starać o innych?
|
|
|
|
By poznać człowieka trzeba spędzić z nim czas sam na sam, w towarzystwie i przy wódce.
|
|
|
|
" Żaden Belzebub nie zdoła mnie zatrzymać, żaden pseudobóg, żadna Persefona. Bóg jest jeden, jedna miłość, nasza prawda jedna. Trzeba mieć jaja, żeby zło dobrem zwyciężać. Wciąż się uczę jak trawi, brat, pogardę, a jak ci się nie chce, to wymówkę znajdziesz zawsze."
|
|
|
|
Drogi grudniu, jesteś jednym z najpiękniejszych miesięcy. Łączysz ludzi w święta, dajesz nadzieję na lepszy rok, sprawiasz, że dzieci szaleją, gdy dajesz im śnieg... Wiesz, grudniu... wszystkie miesiące zasypywały mnie złymi wieściami, nieprzyjemnymi zdarzeniami i niechcianymi pożegnaniami. Jak co roku piszę do Ciebie list, obiecuję, że w tym nie będzie dużo tekstu. Wiem, że jesteś w stanie zrobić wiele, wiem, że potrafisz, proszę, ześlij człowieka, który będzie mnie potrzebować. Już od dawna układam drugą poduszkę w łóżku, wypatruję przez okno człowieka, który by biegł do mnie, nawet obiady robię dla dwóch osób. Powiesz, dlaczego wciąż nikt nie puka do drzwi? Grudniu, zmień to, proszę.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
