 |
|
szkoda tylko, że tak łatwo można zaniedbać kilka lat wspaniałej przyjaźni
|
|
|
|
- wiesz jak jest odpoczywać po niemiecku? -jak? - ruhen. -świetnie! to teraz będziemy się ruhen non stop. w sumie zaraz też trzeba ruhen.
|
|
 |
|
''czuję się jak ktoś przegrany, w tłumie ludzi niewidzialny. chyba jestem niepotrzebny. jest mnie coraz mniej.'
|
|
|
|
'choć często niepewnie, a czasem tak trudno, wciąż warto próbować, nigdy nie jest za późno.'
|
|
|
|
'chcesz zabić i zniszczyć, zniewolić nienawiść. ja też.'
|
|
|
|
'bo nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart, a czerwień mojej krwi to tylko jakiś żart. i zapominać chcę tak często, jak się da, że nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart.'
|
|
|
|
“po drugiej stronie, na pustej drodze tańczy mój czas, w strugach deszczu dni toną, dotykam stopą dna.”
|
|
|
|
“tłumaczył mi jak pięcioletniemu dziecku, że to nie jest koniec świata i trzeba dalej żyć.”
|
|
|
|
“uśmiechaj się, mój przyjacielu, szeroko się uśmiechaj, choćbyś nie wiadomo jak paskudnie czuł się w środku”
|
|
|
|
“naprawdę niczego nie daje pogrążanie się w marzeniach i zapominanie o życiu”
|
|
|
|
“najciekawsze pytania wciąż pozostają pytaniami. kryją w sobie tajemnicę. do każdej odpowiedzi trzeba dodać ‘być może’. tylko na nieciekawe pytania można udzielić ostatecznych odpowiedzi.”
|
|
|
|
“wieczorem jestem podatna na wpływy. potrzeba rozmowy jest tak silna, że każdy staje się dobrym rozmówcą. wieczorem nie kryję urazy i jestem otwarta na każdy temat. łatwiej wyjawiam tajemnice, łatwiej opowiadam o swoich marzeniach. wieczorem udowadniam samej sobie, że najodpowiedniejszym partnerem dla mnie byłby ktoś z takim samym zamiłowaniem do rozmów.”
|
|
|
|
Pokaż komentarze (3)
