 |
|
to, co było między nami, równo i bez słowa podzieliliśmy między siebie
|
|
 |
|
przestały mnie dziwić spotkania przy kreskach
|
|
|
|
może to ty jesteś moją pamięcią i niepamięcią. i wszystkim, co tylko czuję przez ciebie. wszystkim, co w ogóle czuję.
|
|
|
|
bez ciebie ja naprawdę nie mam co robić w wielkim świecie
|
|
|
|
gdyby ciebie nie było, musiałbym cię wymyślić
|
|
|
|
ustabilizuje się, jak będę miał dwadzieścia siedem. póki co pod klubem stoję, no i, kurwa, trochę wieje
|
|
|
|
wjeżdżają nad ranem, ostatni telefon, pozdrawiam mamę. wiesz co jest grane. złapali mnie z gramem, to u nas karane
|
|
|
|
całuję cię w najbardziej kaleczące kolce
|
|
|
|
zabawne. nie chcieć od ciebie nic, a wciąż nadzieję mieć na wszystko
|
|
|
|
co za szczęście, tyle nieszczęść pod ręką i pod rękę z cudowną pewnością, że za chwilę będą kolejne
|
|
|
|
zawsze dławił mnie smutek, nieważne jak głośno bym się śmiał
|
|
|
|
i tak we śnie lecz bez snów leżymy do rana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
