 |
|
Pamiętam osiedle, na ławce codziennie
czekaliśmy na ta szansę codziennie
|
|
|
|
Mówiłaś mi, że mam się zmienić Lecz jak to zrobić gdy od lat sami jesteśmy w sobie uwięzieni Komu mam wierzyć, co nazwać zaufaniem?
|
|
|
|
Musisz iść, wbrew przeciwnościom tego świata
I i idź, nawet jak nie masz już do kogo wracać.
I i idź, naprawdę do stracenia nie masz nic, zobacz
co w życiu weryfikuje i zmienia w sny.
|
|
|
|
wolisz wobec nich być obojętna,
przecierasz łzy, chciałabyś nie pamiętać.
|
|
|
|
szukasz miłości gdzie miłość to tylko słowo
|
|
|
|
Jest piękne, miłości tu nie odnajdziesz. Ludzie odejdą, oszustwa się skończą, a wtedy nie zostanie ci nic, tylko samotność.
|
|
|
|
wykorzystasz młodość, co? Obowiązkowo, rano się obudzisz nie wiadomo obok kogo. Wyrzuty sumienia przepijasz kawą, nie pamiętasz złych chwil, chcesz zatrzymać radość, wciąż liczysz na specjalne traktowanie, po drodze gubisz szacunek dla siebie samej, wstyd niewiele znaczy, wiele nie tracisz.
|
|
 |
|
Nigdy nie było Cię, gdy najbardziej potrzebowałam Twojej obecności. Więc nie dziw się, że teraz nie potrzebuję jej wcale.
|
|
|
|
Czasami mam wrażenie, że jestem jedyną osobą, która go zna naprawdę. A czasem wydaje mi się kimś zupełnie obcym.
|
|
|
|
Kiedyś traktowałam ludzi dobrze.
Teraz - z wzajemnością.
|
|
|
|
na obecną chwile wystarczyłby mi tylko spacer z Tobą.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
