|
nie ma już indywidualistów, bo indywidualność zaginęła, bo człowiek jest samotny, bez prawa do indywidualnej samotności, i tworzy bezimienną i abohaterską masę.
|
|
|
Mi posiadała zdolność wesołego spędzania czasu na własną rękę i cokolwiek myślała o wiośnie, czy podobała się jej, czy nie, nie miała najmniejszej potrzeby dzielenia się swoimi poglądami na ten temat z kimkolwiek.
|
|
|
Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.
|
|
|
Każdemu z nas potrzeba w życiu troszkę refleksji, zadumy...
Tymczasem coraz mniej znajdujemy czasu na wyciszenie.
|
|
|
Gonimy gdzieś przed siebie w zawrotnym tempie pochłonięci pracą i różnymi obowiązkami.
Życie przemija... A przecież... "nie samym chlebem żyje człowiek..."
|
|
|
Pamiętaj by cierpieć z wdziękiem damy, nie pisz nigdy by wrócił.
|
|
|
Ja dzisiaj nie czuję nic, a Ciebie to przeraża.
|
|
|
coraz częściej
potrzeba mi
czterech ścian pustego pokoju
|
|
|
Kiedy coś przestaje boleć, przestaje mieć znaczenie.
|
|
|
nie dostrzegasz rzeczy krystalicznie czystych odkąd pojąłeś, jak pokraczne jest istnienie i jak słaby jest człowiek, który próbuje się kierować którymkolwiek z kodeksów. Sam jesteś kuriozalny w oczekiwaniu na nagrody i pamięć, kiedy nie zrobiłeś jeszcze nic, by cię zapamiętano, i jeszcze mniej, by cię nagrodzono.
|
|
|
nie oglądasz się za siebie już od bardzo dawna. tak wiele razy pytałeś zaciskając powieki i szczękę
|
|
|
nie czujesz już bardzo dużo, jesteś dorosły w stopniu wystarczającym by się wciąż podnosić, szorstki jak czterodniowy zarost kiedy nie liczysz już, że gdziekolwiek przynależysz i przez chwilę nie musisz udawać.
|
|
|
|