 |
|
on bezlitosny, bez skrupułów, bez sumienia wielki zegarmistrz nie przestaje go nakręcać.
|
|
|
|
sztuką jest umieć przegrywać, co tu ukrywać, co dzień los kogoś wyzywa, wygrywasz albo się zrywasz, bywa różnie czasami bywa nie wesoło, lecz sztuka polega na tym by przyjąć stratę z pokorą
|
|
|
|
agresja przynosi ulgę jeszcze sam się nie domyślasz, czym tu grozi ten burdel
|
|
|
|
szansą jest alkohol w litrach, zasłoń okno i niech bit gra, niby nic gdyby szczyt emocji wyblakł, zanim wstanie siwy świt i ze mną wygra
|
|
|
|
pokaże świat, to będzie nasza chwila, fakt- jesteś dla mnie jak kokaina
|
|
|
|
odpowiedzialność której nie bierzesz do głowy, ja pytam, Ty pomyśl, ja jestem tego świadomym
|
|
|
|
kiedyś rozłożę skrzydła i uniosę się nad wami, nad milionami, polecę tam, gdzie są wygrani, do miejsca, w którym oddam hołd starym prawdom
|
|
|
|
pamiętam smak tej chwili choć była bardzo krótka, smak jak ciepła wódka z plastikowego kubka
|
|
|
|
Razem wkraczamy na nową ścieżkę życia
|
|
|
|
Więc kochaj mnie, nie tylko dla przyjemności
|
|
|
|
tak ma być, tak jest, tak już będzie do końca
|
|
|
|
kiedy mówisz mi 'kocham Cię' złoty się robi świat, gdy odchodzisz znikam, jak jesienny kwiat
|
|
|
|
Dodaj komentarz
