 |
|
Wracasz do rzeczywistości. brudno szarej, codzienności.
Ze łzami w oczach zostawiając na drugiej stronie kuli ziemskiej ludzi,
którzy przez kilka krótkich chwil stali się dla Ciebie bliżsi
niż wieloletni przyjaciele. opuszczasz ich ze świadomością,
że już nigdy więcej nie będzie Ci dane ich spotkać.
że jedyną możliwością ponownych ich zobaczenia,
są tylko puste wspomnienia które z czasem staną się wyblakłe
jak przestarzała fotografia. uczucia nie mają nic do rzeczy.
przywiązanie do drugiego człowieka. życie nie pozwala nam
być szczęśliwymi na taką skalę, na jaką tego pragniemy.
u każdego zostawiamy jakąś cząstkę siebie.
tą, której nie dostaniemy już z powrotem.
tracimy jakiś ułamek serca. bezpowrotnie
|
|
|
|
Cel w życiu?
- zbudować piękną drewnianą ławkę i doczekać starości,
usiąść na niej i powiedzieć:
"wszystko co zrobiłam w życiu, zrobiłam najlepiej jak potrafiłam"
|
|
|
|
Zbyt często słyszała, jak ludzie powtarzają, by nie tłumić uczuć,wyrażać emocje,
uwolnić ból. Ona sama uważała, że tłumienie uczuć ma wiele zalet.
Jeśli robi się to dostatecznie długo i dostatecznie głęboko,
wkrótce przestaje się cokolwiek czuć.
|
|
|
|
Jeszcze o tym nie wiesz, ale życie nie musi być takie ciężkie,
może lubimy ból. Może tak po prostu jesteśmy ukształtowani.
Ponieważ bez tego może nie czulibyśmy naprawdę, że żyjemy.
Jak to szło, po co walę się młotkiem w głowę?
Bo to takie cudowne uczucie, kiedy przestaję.
|
|
 |
|
Lubię kiedy razem tworzymy tą jedność .
|
|
|
|
i tak cholernie tęsknisz i nic nie możesz zrobić.
|
|
|
|
I takim oto optymistycznym akcentem pierdolę wszystko.
|
|
|
|
` Postawiłem wysoką poprzeczkę. Kurwa muszę od ciebie odejść.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
