 |
Pamięć jest straszliwa. Człowiek może o czymś zapomnieć - ona nie. Po prostu odkłada rzeczy do odpowiednich przegródek. Przechowuje dla ciebie różne sprawy albo je przed tobą skrywa - i kiedy chce, to ci to przypomina. Wydaje ci się, że jesteś panem swojej pamięci, ale to odwrotnie - pamięć jest twoim panem.
|
|
 |
To jeden z przywilejów młodości. Gdy masz siedemnaście lat, śmierć wydaje ci się gwiazdą odległą o tyle lat świetlnych, że nawet przez potężny teleskop ledwie ją widać. Potem starzejesz się i odkrywasz, że to nie gwiazda tylko wielki jak nieszczęście asteroid, który leci prosto na ciebie i jeszcze trochę, a przyładuje ci w ciemię.
|
|
 |
Chciałam się w to angażować, walczyć, uwić to nasze prywatne ciepełko, być szczęśliwą, dawać Ci takie same odczucia i pokochać Cię - na poważnie, już bez żadnego dystansu, całą sobą. I dzisiaj, kiedy już otrzepałam się z kurzu powstałego w momencie zburzenia całego naszego "my", mogę Ci zapewnić, że nie mam serca. Nie mam narządu, które potrafi wydobyć z siebie coś takiego jak cała rzekoma miłość, to jakiś automat bije w mojej piersi, nie ma duszy, nie wierzy, w moim słowniku nie ma tego uczucia.
|
|
 |
Czego się boję? Kiedyś bałam się stracisz wszystko co kocham. Straciłam moją MIŁOŚĆ, straciłam JEGO. Straciłam rodzinę i przyjaciół. Straciłam wszystko - nadzieje, wiarę w lepsze jutro. Skoro straciłam wszystko, chyba już nie mam o co się bać. / J.
|
|
 |
Tak ciężko jest odejść, nie wracać i pozwolić drugiej osobie zapomnieć? / J.
|
|
 |
Czeka mnie piekło ? Trudno mam je już teraz
Myśli w głowie zbieram , niech zabiją mnie wspomnienia
Już nic nie ma znaczenia, a śmierć wywraca powieki
Z prochu powstałem , więc niech zakopią mnie w ziemi.
|
|
 |
Czasem, gdy coś tracimy i próbujemy iść nową drogą, często kończy się to depresją, spowodowaną przez silną więź do tej osoby.
|
|
 |
W życiu z depresją jest jak z alkoholizmem - pierwszym krokiem jest dostrzec ją, następnie przyznać że jest się chorym, później można zacząć leczenie.
|
|
 |
Mówią, że kiedy na mnie patrzą, nie mogą uwierzyć, że choruję na depresję. Kolejny dowód na to, że tak często oceniamy człowieka powierzchownie.
|
|
 |
Podczas depresji nawet dłoń przyjaciela wydaje się sztucznie pomocna [...]
|
|
 |
Depresja - gdy potrafisz oddychać, ale nie potrafisz żyć.
|
|
 |
Depresja to choroba duszy ogarnięta nieopisanym smutkiem, który zalewa od czubka głowy po końce stóp. Lubi się schować pod kołderkę,a z oczu potoki łez wyciskać.
Depresja odbiera chęci do życia. Sami chcemy być. Nie umie pomóc nikt wyrwać nas z tej otchłani rozpaczy.
|
|
|
|