 |
Zmarnowałqm swoją noc, ty wyłączyłeś światła
Teraz jestem sparaliżowana, ciągle tkwiąc w tym czasie, kiedy nazwaliśmy to miłością
Ale nawet w raju zachodzi słońce
|
|
 |
Tak, wiem, że ciężko sobie przypomnieć ludzi, którymi byliśmy
Ciężej jest nawet wyobrazić sobie, że nie ma cię obok mnie
Mówisz, że późno by to odwrócić, ale czy za późno jest by spróbować?
I w czasie, który zmarnowałeś, każdy nasz most spłonął
|
|
 |
Gdzie odeszły tamte czasy? Kochanie, wszystko jest nie tak
Gdzie te plany, które zrobiliśmy dla nas dwojga?
|
|
 |
życie potrafi ranić, jak ludzie, którym ufamy,
mimo, że obiecywali, że zawsze już będą z nami.
|
|
 |
jak mocno trzeba chcieć, by móc?
|
|
 |
teraz wiem, że nie ma żadnych szans już dla tej znajomości.
|
|
 |
A z dnia na dzień coraz więcej powodów do uśmiechu. Z dnia na dzień coraz więcej Jego w moim życiu.
|
|
 |
Przyzwyczaiłam się, że ludzie, na których zależy mi najbardziej, zwyczajnie odchodzą. Zostawiają mnie dla własnego szczęścia. Mają gdzieś moje życie i moje problemy. Nie obchodzi ich to, że dla nich byłam gotowa skoczyć w ogień, poświęcić wszystko, co mam. I to jest trochę przykre.
|
|
 |
Czasem nie mówię nikomu jak naprawdę się czuje. Nie dlatego, że nie wiem. Nie dlatego, że boję się ich reakcji. Nie dlatego, że im nie ufam, ale dlatego, że nie znajdę odpowiednich słów, żeby mogli chodź w małym stopniu mnie zrozumieć.
|
|
 |
Nie myśl, nie płacz, nie tęsknij, nie sięgaj po kolejną paczkę papierosów, po kolejna butelkę taniego wina. Nie rób tego, on naprawdę nie jest tego wart.
|
|
 |
Czy wciąż byłam w nim zakochana? Chyba tak ale równocześnie zraniona, w jakimś sensie oszukana i zdradzona. Pragnęłam jego powrotu, a jednocześnie panicznie się tego bałam.
|
|
 |
“Samotność nie jest naszym przeznaczeniem, a samych siebie poznajemy tylko wtedy, kiedy możemy się przejrzeć w oczach innych ludzi.”
|
|
|
|