 |
Czyż Pani nie wie, że Pani jest całym moim życiem? Ale i ja nie znam spokoju i Pani go dać nie mogę. Całego siebie, miłość - tak! Nie mogę rozdzielić myśli o Pani od myśli o sobie: Pani i ja to dla mnie jedno. I na przyszłość nie widzę spokoju ani dla siebie, ani dla Pani... Widzę rozpacz, nieszczęście... albo też - szczęście, i to jakie szczęście!
|
|
 |
- (...) Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.
|
|
 |
Nie kilometry dzielą ludzi, tylko obojętność.
|
|
 |
Jak pustka może być tak ciężka?
|
|
 |
Większość ludzi nie prowadzi swojego życia. Oni tylko je akceptują.
|
|
 |
Największe miłości to te, których nigdy nie było.
|
|
 |
Czekając na Ciebie przegapiłam czekających na mnie.
|
|
 |
Powinnaś wiedzieć dobrze, że za szybko się nie zmienię
Powinnaś być moim marzeniem
Powinnaś zachowaniem i wyglądem udowadniać miłość
Czułe ruchy, szepty, nie zawiłość
Szacunek, szczere słowa, musisz wiedzieć czego chcesz
We mnie też, oparcie będziesz mieć, dobrze wiesz
|
|
 |
Koniec końców nie chce pozytywnych wspomnień, bo zostawiają mi w głowie twój fałszywy portret.
|
|
 |
Są miejsca, z których się nie wraca. Są szkody, których się nie naprawi.
|
|
 |
Wszystko dla Ciebie, jak wiele, może nawet nie wiesz.
|
|
|
|