 |
|
mów do mnie więcej, czulej, cieplej
|
|
 |
|
spragniona chwil, dla których mogłabym żyć i skonać
|
|
 |
|
mandarynki już są jeszcze tylko śnieg
|
|
 |
|
żyjemy tak nienaturalnie dzisiaj
|
|
 |
|
na cześć też cię nie stać?
|
|
 |
|
to wcale nie ma sensu, za mało masz, a za dużo chcesz dać
|
|
 |
|
trzeba pić, głośno żyć, przecież jesteśmy tu krótko
|
|
 |
|
nie umrę, bo nie mam czasu
|
|
 |
|
więc chwilo trwaj, jestem na twoje rozkazy
|
|
 |
|
to, co najważniejsze zostało gdzieś w tle
|
|
|
|