|
Szeregi swoje wypełnił po brzegi... Nikt nigdy ich końca nie widział. Ozdobił niebo kolażem nadziei tych, którzy dzień będą witać. Zasilił zbroje sercami czystymi, Stróżami niech będą swych bliskich, bo oczy ich płaczą deszczem na ziemi i bardzo potrzebna im przystań... /just_love.
|
|
|
Nieprosty przekaz znajdziesz we śnie, tym spod powiek wydartym najpewniej. Gdy obudzisz się z jego sensem oczy swe zamkniesz zlęknięte. Nie uchylisz ust roześmianych, ani w słońce nie spojrzysz porannie. W ciemności podniesiesz wołanie zmuszona długim, głębokim jej trwaniem. Czarna postać tych myśli w obraz snu ubrana - rzeczywista, trwożąca, obłędem malowana… Obecnością zdradza upadek, twój przełom. twój łomot, porażkę zwieńczoną obroną…. Podejmiesz zmaganie? Zrozumiesz zadanie? Oczy są światłem.. w ciemności przetrwaniem. Patrz dobrze i zobacz, to serca wyzwanie. /just_love.
|
|
|
Kwadrans, godzinę, dobę, tydzień lub dwa a nawet 3 miesiące. Tyle można czekać jedynie na nielicznych..
|
|
|
Wciąż Cię widziałem, nawet gdy byłaś daleko. Jak jakiegoś przeklętego ducha. Daleko w tłumie, nieuchwytną, znikającą za rogiem. Byłaś wszędzie. / N. Roberts.
|
|
|
"Bij mnie po żebrach, wstrzel w serce kule/ uduś, wypatrosz, Bogu nie powiem/ lufą przy skroni traktuj mnie czule/ zabij czymkolwiek, byle nie słowem." Mazgaj ..
|
|
|
Zastanawiam się które miejsce pocałować najpierw. Gdybym mogła za jednym razem całego Ciebie pochłonąć. Twoje szerokie ramiona całuję po stokroć, rozgrzałam usta. Gdybym tylko mogła pochłonąć Ciebie do reszty jednym pocałunkiem - przepadłbyś. /just_love
|
|
|
(...)Słyszysz? Ciii. Posłuchaj, jak nasza przyjaźń wydaje ostatnie tchnienie. /ransiak.
|
|
|
Późnymi wieczorami spowiadam się ścianie z miłości do Ciebie. /just_love
|
|
|
"Stałam Ci się. Tak jak ludziom staje się krzywda." ..
|
|
|
"Wpatrzony bezgranicznie w żywą zieleń Twoich oczu/
Bez Ciebie nie mogłem istnieć, jakby dwoił się niepokój." ..
|
|
|
"Ponoć za wysoko latam, trzymając Ciebie za rękę/
Jakby Ziemi grawitacja wyrzucała nas w powietrze." ..
|
|
|
Bywa, że wpatruję się w oczy ludzi wyglądających ponadprzeciętnie, których mijam w różnych miejscach. Bywa, że oni też patrzą na mnie. Zastanawiam się wtedy, czy może prowadzą videobloga albo profil na Instagramie o zdrowym trybie życia, kuchni, architekturze lub z innych różnorodnych dziedzin i czy wtedy myślą, że wiem kim są? W końcu żyją na pokaz... A ja chcę po prostu żyć..
|
|
|
|