 |
|
przecież widziałem jak ze łzami w oczach cofasz się przed miłością..
|
|
|
|
musimy iść, musimy umrzeć, nie możemy żyć i nie ma nic
|
|
|
|
potem, przez następne miesiące wydawało mi się, że żyję za karę. nienawidziłem poranków. przypominały mi, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami
|
|
|
|
mam natomiast satysfakcję, która wprawdzie źle o mnie świadczy, ale za to dobrze mi robi
|
|
|
|
nie boję się zabić, po prostu nie chcę, żeby mój przyjaciel został sam
|
|
|
|
nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień
|
|
|
|
co jest gorsze od rozstania? cisza. cisza, która rozdziela ludzi bardziej niż nie jeden krzyk. i nie możemy już zrobić nic, poza nieświadomym żegnaniem najukochańszej osoby
|
|
|
|
to o czym teraz marzę, to całkowity, kompletny reset
|
|
|
|
wszystko co kochałem stało się wszystkim co straciłem
|
|
|
|
co czuję? nic nie czuje. we wszystkim dostrzegam tylko tę cholerną pustkę, która obezwładnia mnie całkowicie
|
|
|
|
czujesz ból? no to dzwoń po lekarza, ja dzisiaj nie czuję nic, a ciebie to przeraża
|
|
|
|
paradoksalne, że przez te przyjemne wspomnienia cierpimy najbardziej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
