 |
|
Lekiem na całe zło bywałam wtedy gdy najbardziej chciałam Go zranić.
|
|
|
|
A jeśli umrę przed Tobą, już nigdy nie będziesz zasypiał samotnie.
|
|
|
|
Uśmiechnęłabym się do Ciebie, ale nie jestem pewna,
czy patrzysz na mnie.
|
|
|
|
Wiem, że gdyby Ci zależało,
odezwałbyś się, czy biegł za mną przez pół miasta,
ale nie potrafię sobie tego uświadomić.
Może po prostu nie chcę.
|
|
|
|
Cały ten czas jesteś w mojej głowie,
chociaż myślę o 100 różnych rzeczach.
Stałeś się już jak tło
wszystkich moich myśli.
|
|
|
|
Zimne dłonie, przemarznięte policzki, nie to nie zima, to tylko Ciebie brak.
|
|
|
|
Miałeś najwygodniejsze do trzymania dłonie
i najwygodniej leżały na moich plecach.
Myślę, że nasze usta czułby się razem równie wygodnie.
|
|
|
|
Ty jako pierwsza myśl po długiej nocy,
Ty w odbiciu porannej kawy
Ty jako każdy przechodzeń za oknem
Ty jako mój świat,
tak bliski,
a tak niedostępny.
|
|
|
|
Mówisz, że nie jestem już taka jak dawniej,
że trochę się pozmieniało.
|
|
|
|
Gdybym nie kochała słodyczy, byłabym idealnie szczupła.
Gdybym nie kochała Ciebie, byłabym idealnie szczęśliwa.
|
|
|
|
Rozmawiała z krzesłem, zdarzało się, że błądziła dłońmi po omacku szukając wieszaka, mruczała nocami i okrywała się kocem po samą szyje latem. Obserwowała krople deszczu lecące wprost do jej źrenic i śmiała się bez większego sensu... Nazwano ją psychopatką, poniekąd mieli rację jednak ominęli jedno; była samotna.
|
|
|
|
Przyszła jesień.
Następnie nadejdzie zima, wiosna, lato.
Minie rok.
Dwa lata, dziesięć.
Zapomnimy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
