 |
nigdy nie staraj się mnie odszukać, gdy ktoregos dnia zwyczajnie zniknę.
|
|
 |
wiesz pamiętniku, on wcale nie jest taki jakiego ty go znasz.
|
|
 |
i zaczęła płakać jak mała dziewczynka, którą już dawno przecież przestała być.
|
|
 |
mama powtarza mi: 'skup się na nauce, niedługo matura, przestań żyć wakacjami', ale jak mam siedzieć w domu, nad otwartymi podręcznikami, z arkuszami matur gotowych do wypełnienia, gdy oni w jedną sekundę potrafią przekonać mnie bym spędziła z nimi standardowy weekend? znowu boli mnie brzuch od napadów śmiechu, znowu ukrywam łaskotki, które oni tak sprytnie potrafią wykorzystać, znowu czuję się tak swobodnie krocząc między nimi, znowu łapiemy głupie rozkminy i pijemy alko na ławce pod blokiem, znowu karmię ich łyżeczką, gdy głodni staramy się podzielić ciasto po równo, znowu ogarniamy nowe misje i planujemy tripy, które mamy zamiar przeżyć. pozwalam im by na stałe wpisali się w mój mały świat, by uzależnili mnie od siebie i stali się tak bliscy sercu. poświęcam im każdą wolną minutę, nie patrząc na konsekwencję.
|
|
 |
|
Jeśli masz być tak trochę, niby obok, ale daleko, za daleko, bo nie będę czuć gorąca Twojej dłoni na swoim policzku, te kilkadziesiąt centymetrów dalej, to nie, nie chcę Cię obok zawsze i na zawsze. Chcę czuć Cię najbliżej, rozumiesz?
|
|
 |
Nie obchodzi mnie jak banalnie to zabrzmi ale po prostu muszę. Brakuję mi już słów i zapomniałam które zachwycają. Wiem, że chce się zobaczyć bo potrzebuje cię przytulić. To byłby piękny koniec i początek... w jednej chwili. / i.need.you
|
|
 |
Nie powiem nic, co mogloby Wam coś zasugerować. Nie chce żebyście się domyślali. Nie myślcie o mnie. Zapomnijcie tak po prostu / i.need.you
|
|
 |
To, że ktoś nie popełnia samobójstwa, nie znaczy że wybrał życie.
|
|
 |
Dzisiaj nic nie powiem. nie mogę opowiadać mając łzy w oczach. dzisiaj nic nie przejdzie mi przez gardło. / i.need.you
|
|
 |
Najgłębiej patrzą te oczy, które najwięcej płakały.
|
|
|
|