 |
|
obiecaj, że zaczekasz na mnie w piekle.
|
|
|
|
chcę następnej szansy dopiero wtedy, gdy będę wystarczająco dorosła i odpowiedzialna, żeby pojąć to, co nas łączy i odstawić to, co nad podzieliło.
|
|
|
|
czasem nie dostrzegamy pewnych chwil i przypominamy sobie o nich dopiero, gdy okazuje się, że to były nasze ostatnie chwile z kimś.
|
|
|
|
Otwieram usta i umieram gdzieś daleko stąd, całkiem sama i chyba mi nawet z tym wygodnie
|
|
|
|
Miłości można pragnąć, albo pragnąć zapomnieć.
|
|
|
|
Nadal jesteśmy razem. W każdym tamtym dniu i w każdej tamtej chwili.
|
|
|
|
Nikt nigdy Cię nie zastąpi. Może będzie ktoś gorszy, może lepszy, nieważne. Nikt nigdy nie będzie Tobą, nie zajmie twojego miejsca.
|
|
|
|
Pozwól, że zostawię ci jeszcze raz na policzku gorzki smak ust.
|
|
|
|
Zostawiłam Cię, bo nie zrobiłeś nic, żebym z Tobą została. Jestem z nim, bo zrobił wszystko, żebym dała mu szansę.
|
|
|
|
śmierć tańczy mi w sercu.
|
|
 |
|
W jednym momencie cieszysz się wszystkim dookoła, cieszysz się życiem jak małe dziecko i wręcz jesteś pewien, że tego nie zepsuje już nic. A chwilę później siedzisz sam przy oknie, z kubkiem gorącej czekolady w dłoniach i nie wiesz co masz robić. Jest już dość późno, drzewa okrywa puch a ulice miasta są tak śnieżno białe. Mały dreszcz przeszywa ciało na wylot, a w myślach ginie wszystko co piękne. Wspomnienia uderzają ze zdwojoną siłą. Szarpią serce, zadając przy tym najokropniejszy ból ze wszystkich możliwych. Chcesz tamtej przeszłości, jednocześnie nienawidząc jej najbardziej na świecie, ale ona wraca. Wraca mieszając tylko w Tobie. Wraca niszcząc tylko Ciebie. Nie pozwól by to co było, zrujnowało Ci to co jeszcze może być. Proszę, przyrzeknij mi, że nigdy nie popełnisz tego samego błędu co ja. / Endoftime.
|
|
|
|
A kiedy już choć raz naprawdę przegrasz, bądź wstrzymasz grę, stracisz coś na zawsze. Wieczorami będziesz myśleć o złych ruchach i źle postawionych krokach dążąc do spełnienia własnych marzeń. Będziesz obwiniać się, a gryząc wargi do krwi zagłuszać krzyk poduszką. Będziesz dusić się przeszłością, tamtym powietrzem i zapachem krążącym wokół. Będziesz taki jak ja, wrak człowieka, już nigdy do końca nie odzyskasz tego, co choć raz w życiu straciłeś. / Urywek z blogu, Endoftime.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
